RTV Teorija i praksa

JEZIK

Mr Mirjana Jocič

ODNOS SLUŠALACA-GLEDALACA PREMA GOVORU I JEZIKU NA RADIJU I NA TELEVIZIJI

Mirjana Jocić, asistent na Institutu za lingvistiku u Novom Sadu. Magistar filoloških nauka, autor više naučnih i stručnih radova iz lingvistike, psiholingvistike, komunikologije i kulturologije objavljenih na srpskohrvatskom, engleskom, francuskom, nemačkom, poljskom i mađarskom jeziku.

1 Denis Mek Kvejl, Uvod u sociologiju masovnih komunikacija, Beograd 1976, str. 49. 2 „Društveno komuniciranje u samoupravnoj demokraciji treba biti .sporazumijevanje', jednakopravan empatičan dijalog u kojem Ijudi pokušavaju razumjeti jedan drugoga, ne pak jedan drugome nametati mišljenje” ... „društveno se komuniciranje ne bi smjelo temeljiti na duhovnom nasiIju, nego na slobodnoj odluci pojedinca, da bira između činjenica, dokaza i varijanti. Ljudi ne smijubiti objekt informacije nego subjekt samoupravnog odlučivanja u svim društvenim sferama.,, France Vreg, Društveno komuniciranje, Zagreb 1975, str. 264.

Referat sa Savetovanja o problemima govora i jezika Radio-televizije Beograd, Beograd, 5. i 6. decembar 1977. 1. Polazeči od činjenice da publika kojoj se radio i televizija obračaju treba da bude ravnopravan učesnik u tom procesu masovne komunikacije, koji je masovan po obuhvatu, a individualan po prijemu i odnosu, smatram da valja, bar povremeno, čuti šta nevidljivi sagovornici misle i o govoru i jeziku kojim im se komunikator obrača. Poznato je da su istraživanja stavova i mišljenja slušalaca-gledalaca masovnih, a рге svega elektronskih medija, neophodna, јег ~bez istraživanja ne postoje drugi podaci ni o samom postojanju publike”. l S obzirom na specifičan karakter našeg političkog sistema, pa prema tome i sistema društvenog komuniciranja 2 osluškivanje i ispitivanje mišljenja i stavova

226