RTV Teorija i praksa

Boško Tomašević

NACRT ZA JEDNU HERMENEUTIKU RADIO-DRAMSKOG UMETNIČKOG DELA

UVOD U ogledu pod naslovom „Prolegomena za jednu estetiku radio-dramskog umetničkog dela” l naglasili smo da imanentni logicitet rađio-dramskog umetničkog dela neprestano upućuje na svet Drugog i da, s obzirom na svoju ontofenomenološku strukturu, ima stalnu „potrebu za osnovnom moči da se okrene ka... kao onome što stoji nasuprot” (Martin Hajdeger). Biče radio-dramskog umetničkog dela i svet Drugog, u jednoj vremenskoj dimenziji, obrazuju „čistu korespondentnost”. Ova korespondentnost od strane bića radio-dramskog umetničkog dela, gledano ontički, znači i raskriva čin izvođenja (praesentatio) ili pred-stavljanje, a od strane Drugog recepciju, razumevanje i tumačenje. Buduči da smo u okvirima ontofenomenološke analitike radio-dramskog umetničkog fenomena već raspravili pitanje izvođenja (praesentatio) radio-dramskog umetničkog dela kao dela njegovog totaliteta, to nam se, u radu koji sledi, logično, pridružuje zahtev da pristupimo interpretaciji onog dela radio-dramskog biča koje stoji u neposrednoj vezi s bičem Drugog. Drugim rečima, to znači da na osnovama čiste korespondentnosti bića radio-dramskog umetničkog dela pokušamo da zasnujemo jednu njegovu hermeneutiku. Interpretacija radio-dramskog fenomena kao hermeneutičkog problema obeležava pri tome unutrašnje mogučnosti razumevanja samog biča radio-drame.

I IZVORI Pre nego što pređemo na utvrđivanje i analitiku polazišta zasnivanja hermeneutike radio-dramskog umetničkog dela,

15

RADIO