RTV Teorija i praksa

Đorđije Popović

JAVNA DISKUSIJA O RTV PROGRAMIMA

Radio-televizijsko stvaralaštvo u Jugoslaviji razvija se, istina sporo, na novim socijalnim odnosima koji nastaju izlaskom na istorijsku pozornicu udruženog rada i udruženih proizvođača. Udruženi rad daje jugoslovenskom radiju i televiziji radničko-klasni beleg; radničkoj klasi i Savezu komunista nije svejedno da li se radio i televizija razvijaju pod uticajem delatnosti samoupravno organizovanog društva, odnosno „...najprogresivnijih snaga socijalističke društvene svesti..." (E. Kardelj), ili stihijno. Stoga društvo osniva i razvija različite oblike uticaja na radio i televiziju. Danas su ti oblici već vrlo raznoliki: delovanja društveno-političkih organizacija, osnivača, programskih saveta, naučne i društverie krilike, istraživanje javnog mnenja, tekuća dnevna kritika radio-televizijskog programa. Osim dnevne kritike, kao najučestaiijeg oblika ispoljavanja savremene misli o televiziji i njenom svekolikom prisustvu u društvenom životu zajednice, o čemu je govorio drug Vlajčić, već desetak godina, tačnije od donošenja novog Ustava, razvija se u Jugoslaviji jedan oblik široko zasnovane društvene kritike radio-televizijskog stvaralaštva. Reč je o javnoj diskusiji o nacrtima planova programa matičnih radio-televizijskih kuća. Pojam javna diskusija nije vaijano istražen u savremenim naukama koje se bave komuniciranjem putem radija i televizije. Stoga je njihovo lumačenje često različito.

16