RTV Teorija i praksa

stvamosti, ostavio je najviše traga u fiksiranju elemenata sinkretičkog u odnosu televizijskog i filmskog medija, stvorivši neobično snažnu sintezu registrovanih pojavnih prizora sa elementima metaforičkih značenja koji nisu rezultat aranžiranja već isključivo podsticaj gledaočevoj svesti u pronalaženju mogućnosti za prepoznavanjem i identifikacijom sa događajem koji se u određenom trenutku prezentira. Najviše autentičnog traga u ovom pravcu ostavilu su filmovi Krisa Markera i Žana Ruša. Uticaji elemenata televizijskog medija, odnosno pravca u kojem se dosta principijelno neposredna stvamost uobličava kao filmski materijal, uočljivi su i kod tzv. Francuskog novog talasa, ili pak na primerima predstavnika Njujorške škole Širli Klark i Džona Kasavetisa, što je sasvim prirodno podstaklo i Dona Ovena da u prostoru kanadskog filma sasvim upečatljivo uvede ovu praksu. Sada se sasvim logično postavlja i pitanje u kojoj je meri film uticao na televiziju i njen obrazac filmskog? Pre nego što bi se nekakav odgovor učinio mogućim, treba možda izneti mišljenje poznatog teoretičara Rudolfa Breca koji je temeljno proučio prirodu televizijskog medija našavši tri najkarakterističnije osobenosti: samoniklost prizora, neposrednost prizora i istinitost prizora. U jednom takvom kontekstu mišljenja bioskopski film ne poseduje nijednu od ove tri osobine u slučaju da se gleda u najprincipijelnijem obliku, dakle bez imalo uticaja televizijskog. Međutim, savremeni film je upravo u procesu svog razvoja počeo da preuzima ova tri elementa koja je Вгес objasnio, računajući unapred na stvaranje nove autentične neposrednosti sa već postojećim elementima imaginarnog, odnosno metaforičkog segmenta kroz koji će propuštanje audiovizuelnih znakova nadgraditi medijsku informaciju prenešenu iz objektivne stvarnosti u umetnički doživljaj. U tom smislu i Džin Jangblad ističe tezu da televizija nije .estetički medij" utemeljen na tradicionalističkim iskustvima o ovom pojmu, već organizovana tehnološka laboratorija za prenošenje informacija kroz neograničen prostor. To se za bioskopski film, uistinu, nikada ne može reći. Zato je bioskopski film više u ulozi

107