RTV Teorija i praksa

Smiljka Vasić

KULTURA GOVORA NA TELEVIZIJI

Crvena svetlost kad sine vasione talasi bni Tvoj veče prenose glas, ceo sluša te svet. (Uramljeni natpis u studiju Radio Beograda - pre rata) 1 Daleke 1929. godine, pored ovog uramljenog sadržaja, pisalo je još na gornjem nosaču mikrofona, ispod natpisa Radio Beograd, i sledeće: „Govori glasno, lagano i jasno”. Te poruke su sadržavale u sebi činjenicu da su ondašnji poslenici i stvaraoci beogradske radio-stanice bili svesni premućstva, odgovornosti i značaja govora i govorne kulture prvog govornog masovnog sredstva javnog obaveštavanja. Da su bili svesni značaja govornikove ličnosti, ističući je velikim pismenom „Tvoj” i da su bili svesni društvene odgovornosti kada su postavili temelje govorne kulture na radiju ističući pojmove: Tvoj glas (govorna ličnost), slušanje, govorenje, ceo svet, jasno, glasno, lagano. U ovim porukama sadrže se glavni elementi kulture govora prvo na radiju, a zatim, tridesetak godina kasnije, na televiziji. Da podsetimo na našu nešto uopšteniju definiciju govorne kulture kao odnosa pojedinca i društva prema

l A. Dragojlović, Vokalna ličnost radija, Biblioteka RTV teorija i praksa, knj. 11, 1985, Beograd.