Školski list

5Ш Парашнтне. II. Поев гавран. Шелвно изгледаше Ное из пловећег ковчега, оће ли се где еуво указати; а кад далеко негде преко вода врхове брда опази, он све птице позва говорећи: „Ко ће каи од вас вестник бити, дал' ћемо се скорим взбавити?" Одла се ноче гавран са виком отимати, да он посланик буде, ер из далека оеећаше, да ће тамо желвнеза нвега ране бата; и тек Ное прозор отвори, агавран прну и одлети, и никад више натраг недође, Неблагодарни, заборави на избавитела свогђ, и на свое обећанЂ, наде и као приленл-ђнг оетаде на мрцини. Али га и каштига немимоиђе. Воздух биаше 10ш пун загушлБиви пара, и грдна изпаренн маглише се изнад трулећи лешина; ове му замаглише лице и оцрнише пере. У каштигу оне неблагвдарности и заборавности поетаде му в памет тамаа, те ни свое деце* непознае, нити се радуе с нвима, него устрашен од нћиове ругобе бежи од н&и и оетавла 1и. Неблагодарни рађа неблагодарне, и некад оногђ сладкогЂ радованн не дочека : благодарности свое деце.

III. Ноева голудица. Осам дана изчекиваше отац новога света на повратак гаврана, а онда опет своа ата позва, да поуздчниег поеланика избере. Бонзлћива му елети голубица на раме, и прими се посланетва.