Školski list

86

Парамитие. 7. Круиа старости. Кога Богђ милуе и чаети удоетолва, зашто иеби и људи тога поштовали. Седа е коеа на глави разуинога и доброгт. човека наилешне доетоннство и круна. Три етарца држаше едаред-в елаву, и томг нриликомЂ приноведише евотои деци, како до те етарости дођоше, бданЂ одђ њи, кои учитељ и свештеникЂ беше, рече: „никадт. нисам -б на дуги путг зазро, кадг самг полазио, да кога ноучимЂ; никадг ее ниеамт. узносио. надт. млађе евое; и никаДЂ нисамг руке диго да благословимЂ кога а да ниеамт. одђ свегг срца и душе мое Бога за благословт, помолио; са тога ме е Богђ овомђ старости благословио." Други, кои трговацг беше, рече: „никадт> се нисамЂ еа штетомг ближњега свогт, обогатити покушло; никадт. ме ние ничип клетва у креветт. пратила; чинио самЂ одђ могт, имања милости радо свакои сироти, са тога ми е Богт. оволики векг даровао." Трећи, кои еудиа беше рече: „никадт, нисамт, у силу и у неправду право одржати покушао ; у наитежимЂ случаима гледао еамг да себе прво евладамт., еа тога ме е Боп> овимђ векомЂ обдарио." Онда имт. приступише њиова деца и унуци, и пољубивши им руке ставише свое одт. цвећа оплетене венце на њиове седе главе, а старци благословише децу говорећи : „како млаз.остт., таква нека взмђ буде и старостЂ, и нека и пама ваша деца то буду, што ете ви нама, на еедои глави цветни венци." СтароетЂ е лепо доетоннство, кое се придобива само нутемЂ умерености правде и мудроети, поштуи е дакле, кадЂ е самЂ Богђ те части удостопва.

Вечити теретЂ. (бдна приповедке.) Кнезт, неки хтеде одђ свое оуеедке комадт, землЂ прекупити, да свон) башту раешири, а кадЂ ова таи комадЂ землТ, едино наслФдство одђ отца свогђ нро,,ати нехте разсрђенЂ кнезЂ отме на силу. Бедна жена оде судии, кои л ,обарЂ принтељ кнеже†беше, и нотужи се. Судин одма устане и узе†еданЂ џакЂ собомЂ на конн оде кнезу, коегЂ у башти нађе „Дозволи ми господару, рече судин, да оваи џакЂ земљомЂ изђ