Školski list

382

и плаво и румено, све лепо мирисаво. и начини лепу киту ; али у томђ траженго зађе ст> пута и стане се обазирати и тражити и поплаши се, и дуго времена прође, докт. едва пута нађе. Међутимт. вукт. отрчи колеби и закуца на вратима. „Ко то куца на врати?" Угшта стара маика. „Н, Црвенкапа — рекне вукг, донео самБ ти колача и мало чорбе, да се оснажипп.; отвори врата." Стара маика одговори: „Немогу сђ постелЂ, болна самг; него издигни ручку мало и врата ће се отворити сама." Вукт. учини тако, и врата се отворе; вукЂ уђе и стару маику прогута, пакт. онда н^не аљине обуче и нћзину капу на главу метне, пакЂ у постелш легне и ушушка ее. У томе присне и Црвенкапа. Кадт> у колебу уђе и постељи приступи, нЂму се чисто кожа наежи, ерг стара маика сасвимг другчие изгледаше негт. обично. „Ао маико, како ти изгледапгБ, колике су ти уши нарастле?" — „Да болЂ чуемг." — „Колике су ти очи!" — „Да болЉ видимђ .« — „Колике су ти шаке!" — „Да те лакше узатимЂ." — „У хђ маико, па колика су ти уста!" — „Да те лакше поедемт,." — То изрече и екочи ст. постелЂ вукт,, накт. и Црвенкапу прогута и легне опетт. у креветт., али нко натоварент. тврдо засни и захрче. Ту наиђе ловацг ст, пушкомт. и зачуе хрканћ па рекне: „Даи да видимт., шта ова старица ради." Кадт. уђе у колебу, опази вука на постељи. Брзо натегне иушку да га убие, али помисли: „Да ние та аветт. старицу прогутала, па ако га убиемг мора ће и она у трбуу умрета," те истргне своп велики ножт., и лагано се привуче, пакт. вуку трбу распори. Чимђ се трбу разклати, а ту се указа црвена капа, и одма за њомт> и Црвенкапа искочи, а за њимт. се и стара маика извуче. Обое се захвале ловцу, што ихт» нзбави, и Црвенкапа изтрчи напол$, пакг донесе много каменн и натура ихт. вуку у трбу. На то се вукт> нробуди, сђ постелЂ скочи, али изнемогао одма на иесто падне и издане. Томо се сви обрадум. Ловацт> одере сђ вука кожу и однесе е. Стара маика седне, накт. чорбу посрче и колачг преломи пакЂ и Црвенкани даде. Онда Црвенкапа устане и рекке маици ,,з' Богомђ" и оде шумомт. кући, али се добро у науг«. уве, и ст» пута више несађе. Кадт. кући дође онђ све по реду матери приповеди и мати се обрадова, да су обое тако сретно прошли. Ето вам-в приче о Црвенкани.