Školski list

466

жности чинити. Шгова служба као номоћиика родитељма у воспитани деде само е онда вредна, ако е у томт> погледу извршуе. У тима изложенимт. одношаима стои школа као помоћница низђ породицу, и учител. као помоћникч. низ г б дечие родител^: и колико породица и родител>и исто толико има и школа и учител. чинити. Међу тима има неки родова, где школа много више извршити мора негт. што породица може; а има опет такови, у коима онетт. учител.и немогу онолико урадити, колико родитељи могу. Много више има школа извршити у погледу науке. Истина е, да се деца и кодт. куће уче, ерт. кад г в у своши 7. години у школу дођу, они попрнлично знанн донесу; деца су дотле већт. сила видла и нознала, и ма да су та гледана само из оне мале детие околине, опетт. су и многа и различита; деца су различита упечатленн примила и различита осећанн одживила, кол ако су и изт, незнатни повода произашла, опетт. читав мали светт. сачишшак): деца су и говорити научила, и разумеу све, што имт. се иростиимт. речма каже. Томе долази и то, да она та сва свон знанл, искуства и вештине ст. дана на дант. све већма умножавам. Само што су све то елучашмт. научила а не ст» намеромт.. А школа е дужна сва прописана знана и вештине децу учити ст. намеромЂ и ио вешто удешеномЂ нлану у редовноии. предавашо. Тога ради е школа тако удешена, и са свимт. нужднимт. онремама и средствама снабдевена, и само в као таку сви кои децу у нш шалм пазе, и за нм се етараго и нм надзираваш. Али што се запта тиче и навикаваии деце на добро, ту опет школа сила иза нородице заостае. Шзина е дужноств н ::а ово пазити, и за овимт. стати, и све могућно употребити. Али за ово ни онако многа ни онако снажна ередства нема, као што ихт> породица има. Животт. у школи тим едностручнии е, што строжи заптт. и редт. у њои влада, те ту пи прилике ние, децу у онима различимЂ ионвима душевнимт. и онимт. различитимг приликама живота зидети, као кодт. куће. Зато ние школа ни у станго свако поедино дете но нЂговимт. особитимт. склоностима и своиственостима точно познати, где напротивт. отацт. и мати, кои непрестано децу слободну предв очима гледе пуно прилике имам, да то познаго. Наипосле, у школи е немогућно на евако пособце дете толико пазити и толико се око нЂгови оеобно сти заузимати, колико се иште, да ихт. човект> на наиболћ научи.