SRĐ

- 216 —

Talis concilium cogit cum rector 01ympi, Pandit iter magnis lactea Cselicolis. Perspicuus fons est, & fontem propter amoenum Stat locus vmbrosis consitus arboribus. »s Quid labor, aut quid non solers industria possit? Nec liquidus fons hic, nec prius arbor erat. Tu quoque fumantes Epidauri deseris arces, Rastiti. Atque Arabum immanem Rastice steuitiam. Marte satam gentem nunquam non vincere suetam, Mollis Arabs tota depulit Illyria. Nec vos auctores Romani nominis hostem Ignauum puduit posse patl dominum? Crucij. Sic mutat fortuna vices, ruit agmine raro Qua3 gerit aduerso pectore turba crucem. Illa suum regem qu®rit, quem bella gerentem Inuoluit rapidis Bossina vorticibus. Georgij. Emicat hic patriis Georgius acer in armis, Armaque deuicto parta Craone refert. Gallica non illi, non obstitit Appula classiš. Tantus in egregio pectore feruor erat. Cabogae. Hic, qui magnanimi fert Boggia iussa Senatus, Perque imbres, & per frigora solstitij. Non illo quisquam solertior extulit olim Illyris egregios regia Sulpicios. Quique hostes, & qui nostro de littore elasses Thudisii. Reppulit armato milite Thudisius. Illius amissis infelix Despota regnis, Cum natis, & cum coniuge sensit opeim Stat rerum series Plirygiis insculpta columnis. Non fuit artificis tale MvrOnis opus. Serior in regni partem venisse relictis iiuchi . Buchia gens fertur moenibus Ascriuij. Grata suo regi gens Buchia, grata perseque Patribus, eximiis non sine muneribus. Testis, quse contra Согсугаз littora nigrse Alluitur triplici Stsea salina freto. Gloria Pellsei iuuenis, quod solus & vrbes Donat, & ereptas regibus exsuuias.