SRĐ

— 215 —

Pjesme Didaka Pira. [liastavak, v. br. 4] Diis aliter visum, soceri de csede Benessus Benesse. Stat respersus adhuc, spirat & ore minas. Et merito; nam tu patriam Damiane quietem Perturbare malis artibus ausus eras. Si licet exemplis vti, Sic vindice Bruto Pulsus Auentino colle, Superbus abit. Insignes auro phaleras, & lucida frgena Attulerat nuper Ragnia Tuscus eques. Ragnij. Ragnia solenneis Stephani iuratus ad aras, Assiduam Oosmo sub Duce militiam, Ille quoque arguto ludat si carmine dulces Euocat Ascraeis saltibus Aonidas. Quse ripas Sebetlie tuas, qafeque antra Sibyllse, Et vicina colunt littora Parthenopes. Guetaldse venere manus, non aptior vlla Gens miscere preces, & dare tura Ioui. It iuuenis, si bella vocent, inuictus, & illi Candida inaurata casside Cerua nitet. Romani colles, & fortunata Quirini Moenia, & Etruscis aduena Tibris aquis. Ostendent vobis Ceruinum fata, sed (o sors) Deciduus flos hic, & breue tempus erit. llle vir & pacem terris, ereptaque dudum Otia pacatis restituisset agris. Hic quos Epiri miserunt moenia, Sorgi, Illyria3 duris nomina temporibus. Qui Solymas arces, & Iesu nobile bustum Hospes adis, Daxse littore siste gradum. Sorgorum pius hic surgit labor, omnia viuis Docta manus Blasii pinxit imaginibus. Hic est Virgo parens, hic Christo occurit in horto Magdalis, hic domita de Styge victor adest. Crux quoque grandis adest, fuit olim flebile lignum, Nunc nitet, & lucem sideris instar habet.

Guctaldi.

Ceruae.

Sorgi.