SRĐ

— 376 —

succhiera il sangue, leno lene, fin che le vene , avra tutte vuotate; e una manina informe Г attirera fra Г onđa del gorgo senza sponda ove il rimorso dorme. Dvije lirike „Vengo Nini" i „Е partita" stoje u uskoj svezi među sobom, te pokazuju, kako je moćna [ubav majke prama svome cedu. Nigdje majka ne nalazi utjelie, kad je izgubila svoje milo dijete ; ni sama obitej nema za nu više vrijednosti; život joj ne pruža nikakve ugodnosti, ona želi jedino smrt. Umro je sincid. Majci se čini, kao da je ceka, kao da je zove; ona čuje negov glas, s nim se razgovara. . Rado će poći za nim, e da se u grobu blizu svoje majke umiri: Vengo, Nini. —. So bene che mi aspetti da tanto tempo, e ti struggi in pianto qnando la notte viene. So che non hai riposo che col tuo capo su la mia mano. Ali je nešto zaustav^a: treba da kuću raspremi, da muž, kad se povrati, nađe sve u redu. Jadnoga oca! Izgubio je jedinca sina, a što će sad, ako ga i mila drugarica zapusti? Lascia ch' io metta i fiori ne i vasi, e accenđa il foco pel babbo, che fra poco ritornera da fuori Povero babbo !... solo sara, per sempre. — Vengo Nini. — Se mi trattengo un poco, o mio figliuolo, se m' indugio cosi, e perche penso, sai, al babbo, che piii mai, piii mai Vengo, Nini ! U srcu se jadne majke bori jubav prama sinu з JubavJu prama mužu. Teška je ta borba! Dugo je jadnica neodlucna: onamo je zove jedinac, koji daleko od ne ne može naći pocinka.,