SRĐ

BOŽIĆ U RAOIŠĆIM.

777

L. S. Pietro Boceanich Coad. re nella Canc. ria della Mag. a Com. ta di Corzola ho fatto cop. e sottoscritto e sigillato. NB. Silich sono venuti ultimi e cio da Trebinje. 11 primo fu Michiele Silich qn. Nicolo. L' anno della venuta b 1780". (Prijevod: Ja Dum Ivan Margitić paroh zatona Racišća upisah ovaj opis, i tvrdim da je broj lica tačan okrom tri roditelja, koje nijesam stavio u ovu bilješku. L. S. Petar Bokanić, pomoćnik u kancelariji presvijetle Korčulanske Općine, dao sam prepisati, potpisao sam i udario pečat. Op. Silići došli su posljednji i to iz Trebinja. Prvi je bio Miće Silić pok. Nikole. Godina je dolaska 1780.) Spominje proveditur Đorđe Morosini, kako je iz Primorja bilo oko 230 porodica, te im je bilo udijeljeno zemljišta uopće na otocima Korćuli i na Вгаби, biva: „Рег quelle famiglie poi che per aventura sprovedute restassero le sia riservato di trasferirsi sopra 1' Isola di Curzola al luoco di Cnesina di rag. ne In parte di quelP Illmo Reggim. t0 in parte della Comunita eon tutte le forme, oblighi, e dichiarationi gia stabilite, omessa la proibizione di poter in caso di mancanza di questa gente coltivar le terre vacanti non intendo per quella parte copiosa di beni altra considerazione, che 1' ogetto d'accrescervi gli habitanti, e renderla popolata." (Prijevod: Za one porodice pako, koje bi slucajno ostale neopskrbljene, neka im bude pridržano da se mogu preseliti na otok Korčulu u mjesto Knežinu, što je svojina stranom one Presvijetle Uprave, stranom općine sa svim u\jetima, obvezama i očitovanjima već ustanovljenim, bez zabrane da se u slučaju kad nestane ovih ljudi mogu obrađivati opustjele zemlje, ne obazirem se glede onog bogatog dijela zemalja, na ništa nego na namjeru množenja stanovnika i da isti dio bude nastavan). Korčulanski biskup Nikola Spanić bio se u velike zauzeo kod Prejasne Republike za naseljenje Račišća i u njegovu se životu priča da su spomenuti naseljenici Primorci, pa je po tomu jasno da su se kod njih dugo uzdržali stari slavenski obredovni običaji, kaonuti u stanovnika negdašnje Paganije, te su se među zadnjima na slovenskomu jugu pokrstili.

U Dubrovniku, na Dražnji dan 1906,