Vojin

КАК.ВА 1Е ТАКТИКЛ ДРАГОМИРОВЉЕВА 119 према себи. И збиља у чему се разлику1е устро1ство народне во1ске од устро1ства других стадних војска? 1едино у начину становања, а- становање по касарнама не држимо за услов боље употребљивости вохске за вошу, и кад би новукли иаралел између та. два начина, становања: наше нар. во1ске и касаринске набро1али би више добрих страна за први и то са чисто вошичког гледишта, Но у строгом смислу и сам Драгомиров нема нигата против уетрспене нар. во^ске, но само против ,,еабране на брзо" у часу потребе. Говорећи о во1сци, ауктор исниту1е основе, на коима треба. да почива њено обучаваае уопште; излаже нредмете, коима 1е треба, обучавати ; како 1е ваља одети, наоружати ; испитуЈе своЈства свих стро1ева у коима 1е треба водити на пут , 601 или у стан — и то све са обзиром на земљигате , ко!е он нигда из вида не пушта. Нашлавншу пажњу обраћа ауктор на обучавање и оснива га на следећим начелима: 1., „В01ску у мирно време треба обучавати само оном, што ће у ратно време употребити; Гер све, што 1е за вошу бездодезно, шкодљиво Ге заводити у мирно време. 2., Обучавање треба да 1е тако постеиено и редом, да вошици из самог това обучавања сами прозру, зашто их овом иди оном уче, и 3., Вошике треба обучавати нарочито примером т. показивати им, како се ово или оно ради, а у нужди тек прибегавати устменим разхашњењима". Ово неколико врсти довољно карактерише аукторов поглед на обучавање, а Јогп га више уздиже, кад видимо,