Arhiv UNS — Selo

izvodnje uopšte. Radi se, naime, o tome da Je po osnovnim linijaша nemoguće brzo mijenjati forme organizacije, jer je to vezano za prirodne faktore koji uslovljavaju stepen organizacije, a takođe i za. materijalne izdatke. 1 Kao što je rečeno, već sad ne postoji nikakva smetnja da se riješe mnoga organizaciona pitanja koja su postala kočnica pravilnog razvoja državnih poljoprivrednih dobara. Od 1946 g. do danas broj većih imanja porastao je od 123 na 141. To znači da se za godinu dana povećao za 18. Osnivanje poljoprivrednihl dobara često se nije odvijalo po nekom unapred utvrđenom planu, nego u riekim slučajevima po privremenoj potrebi, a nekada i po nuždi. Zato još i danas ima slučajeva da državna imanja skoro ulaze jedna u druga i da su jedna pokrajinskog a druga republikanskog značaja. To nije pravilno i u takvim slučajevima dobra bi trebalo ujediniti. Podela na uprave takođe nije uvijek pravilno izvrsena: neke uprave obuhvataju suviše male, a neke suviše velike poljoprivredne površine. Ima slučajeva, da se ergeila, koja je u stvari sastavni dio poljoprivrednog dobra tretira kao saraostah no privredno preduzeće itd. Sve ove organizacione anomalije su obično plod uskih shvatanja, posljedica činjenice da organizacioni problemi pojedinih dobara nisu dovoljno analizirani i produbljeni, da se nije vodilo računa o zadacirna poljoprivrednih dobara i njihovom razvoju. Od naročite je važnosti da se pravilno postavi obim i karakter proizvodnje u svakoj poljoprivrednoj upravi. Uprava, kao dio poljoprivrednog dobra treba da nađe svoj individualni smjer proizvodnje prema zemljištu, saobraćajnim uslovima, plodoredu i drugim faktorima, na takav način, da smjer proizvodrije pojedinih uprava rezultira u opštem smjeru proizvodnje čitavog državnog poljoprivrednog dobra kao cjeline. Od toga kako su organizovane pojedine uprave kao osnovne proizvodne jedinice unutar direkcije poljoprivrednog dobra, zavisi pravilan rad i razvoj svakog poljoprivrednog dobra. Organizacija uprava ne može se postaviti po jednom šablonu, jer je njihovai organizacija prije svega uslovljena veličinom dobra, karakterom proizvodnje, komunikacijama i sjedištem direkcije. Uprava se može orijentisati na raznovrsnu proizvodnju, ali se može specijalizovati za jednu ili dvije grane poljoprivredne proizvodnje. U najviše slučajeva će biti postavljena u pravcu ratarsko-stočarske proizvodnje. Postavlja se pitanje koliki je napredak u proizvodnji učinjen za posljednje dvije godine. Tu prije svega treba imati u vidu ratarsko-stočarsku proizvodnju kao najvažnije grane naše poljoprU

7