Brastvo

110

зити. Уђете му у кућу, а он овим једнога котла, два три земљана чанка, две три дрвене ложице, неколико начетих вргова за захитање воде, неколико венаца „чушака“ (паприка), и једно две „черге“ (поњаве), које обично стоје уваљане у неком прљавом закутку, нема више ништа. То му је сав кућевни намештај — сва потреба за људеки живот. Остало, што му језа рад, већином је направио сам — и тако она бела пара, која му је у руке дошла, не види више бела света, мањ љуте невоље. Сад шта ће таком народу трговац ла продајед — — Ено трговца, па га погледајте. (ео на ћепенак, па, некако из главе гледа по празним улгцама. Чисто дрема, чисто лута по памети, ни вам не зна шта тражи, шта мисли. Из тупих погледа вири му нека пустош душе, која се с пустољином око њега у часу одмах стапа и чудно евлаже. Тако је овде легло и притисло друго небо, и сишао други свет, но што је овај око нас. Кад се заборавим а ја помислим, да сам савременик каквога Лазара кнеза Хребељановића, или каквога Шишмана Брзака, „цара веђиђ Бљлгаромђ и Грђкомђ,“ — тако ми то антично, стародревно пзгледа.

далуду ћете се мучити да представите живот старих народа пре 7-800 година, узалуд ћете представљати, како је тада изгледало у саобраћају и међусобним дружевним и породичним одношајима залуду, нећете моћи представити. Али дођите на дан два овамо, па ћете видети све, п вама ће бити мило.

Ништа мање већ древни живот, негде пун суровога поноса, негде пун ситога Фарисејства, негде