Delo

406 Д Е Л 0 Али нема оног плама, Што ти образ обузима. Ох, љубим ти лепа уста, Што на тебп ватром горе, Али залуд, кад не могу, Да на пољуб одговоре. Гледам руке, ал што he ми, Кад не могу да се вију, Да се нежне око мене Умнљато обавију. Гледам твоје лепо тело И поноснн стас твој вити, Али залуд, кад се руком Не да мило обавити. О, бацам те, хладнаслико, Нек те ватрин нлам изгори. Крај тебе ми тужно срце Јоште већа туга мори ! XLI. Протекли су многи дани. Од како те нисам глед’о ; Протекли су многи дани, Како сам се јаду пред о ; Протеклп су многи дани Песме нисам запевао ; Протекли су многи данп Cpehe нисам ocehao. Место иесме пз нрсију Уздаси- се сами внју ; Место cpehe — пз очију Само горке сузе лнју