Delo

56 Д Е Л 0 И помотви и тако отбити, Да у нужди са свимђ иропаднемо. А што иотомђ намЂ судба донесе Акобт турско онтђ престало царство, То на сваки случаб да пазимо Да что за насв не пренебрегнемо. То е роде ! садЂ мое мнћшк ! Оба тако свершише бескду П у лшбви смисленн одоше, Тн лнзбезнни роде! кон ово Илв нослушашЂ, или самЂ нрочиташЂ, Оно твоме народу совћтун Что га може от зла сачувати, А но мало водитп на бо.тк