JUS standardizacija

—

MEĐUNARODNA STANDARDIZACIJA U OBLASTI BAZNE HEMIJE

Na inicijativu niza evropskih zemalja odlučeno je krajem 40-te godine da se otpočne sa radovima na međunarodnoj standardizaciji u oblasti hemije.

Organizacija ovih radova poverena je Italijanskoj instituciji za standardizaciju (Ente Nazionale Italiano di Unificazione) i u okviru Međunarodne organizacije za standardizaciju (ISO) osnovan je Tehnički komitet ISO/TC 47 — Hemija.

ORGANIZACIJA RADA NA MEĐUNARODNOJ STANDARDIZACIJI

Međunarodna organizacija za standardizaciju ISO koja je osnovana 1946. godine i obuhvatila 65 zemalja-članica, ima sledeće zadatke: — Izrada međunarodnih preporuka koordinacijom sa postojećim standardima svih zemalja-članica, da bi se na taj način olakšala međunarodna razmena robe, usluga i naučno-tehničkih informacija;

— Izrada međunarodnih standarda; — Uzajamno upoznavanje svojih članova sa svojim planovima standardizacije; — Saradnja sa drugim međunarodnim organizacijama;

— Održavanje kontakata i razmena tehničkih podataka i iskustava poznatih stručnjaka na području standardizacije. Organi ISO-a su: Generalna Skupština — Savet — Predsednik — Potpredsednik — Generalni sekretar sa svojim štabom — Tehničkim komitetima (TC) i tehničkim odeljenjima.

Svaki Tehnički komitet ima svoj Sekretarijat kojim rukovodi Jedna zemlja — članica ISO-a. Za radove na području hemije Sekretarijat je u rukama italijanske organizacije za standardizaciju.

Tehnički komitet se sastoji od članova koji aktivno sarađuju P-članovi (Participating: Members), i posmatrača O-članova (Observers) koji nemaju pravo glasa. Prema potrebi, Tehnički komiteti mogu formirati Potkomitete (SC) i Radne grupe (WG) koji su ovlašćeni za obradu specijalnih problema ili zadataka. U cilju realizacije postavljenih zadataka, Tehnički komiteti održavaju veze sa ostalim ISO-komitetima i međunarodnim organizacijama. Krajnji rezultat rada komiteta predstavljaju ISO-preporuke, koje moraju imati saglasnost kako članova komiteta, tako i članova ISO-a. Sve ISO-preporuke, koje su izrađene od strane Tehničkog komiteta i podnete ISO-članovima na odobrenje, moraju imati saglasnost Saveta.

U svom radu na međunarodnim preporukama, slično radu nacionalnih organizacija za standardizaciju, komiteti pismeno izmenjuju svoja mišljenja i održavaju zasedanja. Kao i pri svakom radu na standardizaciji, glavnu reč imaju proizvođači i potrošači kao i tehničko-naučne institucije.

Prvi rezultati rada komiteta realizuju se kroz nacrte preporuka (Draft Proposals), koji mora imati pismenu saglasnost većine članova komiteta. Oni se predaju Generalnom sekretaru, koji ih kao ISO-preporuke (Draft ISO Recommendation) dostavlja svim ISO-članovima. Ako je 60% ISO-članova saglasno sa preporukom, smatra se da je ona prihvaćena, i Savet donosi definitivan dokumenat u obliku ISO-preporuke. .

U Potkomitetima se radi na isti način kao i u Tehničkom komitetu. Sve što se uradi u okviru Potkomiteta, predaje se na dalju nadležnost Sekretarijatu komiteta.

U okviru Radnih grupa može se slobodnije raditi. Na primer, predsednik Radne grupe može neposredno održavati pismenu vezu sa pojedinim saradnicima.

| Zvanični radni jezici su engleski, francuski i ruski. Za ruski jezik postoji ograničenje u tom smislu,

što jedan saradnik može govoriti ruskim jezikom, ali se izvodi ostalih saradnika ne prevode na ruski jezik.