JUS standardizacija

Organizacije udruženog rađa imaju vrlo · veliki uticaj na zaštitu čovekove sredine. Proučavajući problematiku zaštite čovekove sredine u organizacijama udruženog rada došlo se do zaključka da postoje osnovne faze rađa koje predstavljaju metođološku osnovu za konkretnu primenu u radnim organizacijama. Program zaštite sređine mora obuhvatiti:

- lokacione i klimatske uslove

-– odredjivanje izvora zagadjivanja

-– izbor sredstava (uredjaja, postrojenja za sprečavanje zagadjivanja)

-– analizu propisa koji regulišu zaštitu čovekove sređine

- ekonomsku analizu.

Naša i inostrana teorija i praksa pokazu= ju sleđeće načine za ublažavanje ili ot-

klanjanje ugrožavanja čovekove sredine u

procesu proizvodnje:

1) raspolaganje odgovarajućim tehničkim rešenjima,

2) posedovanje·' takvih uredjaja,

3) ugrađjivanje tih uredjaja,

4) održavanje uredjaja u ispravnom stanju, i

5) ostalo funkcionisanje tih uredjaja.

Na taj način se ne uklanjaju izvori zagadjenja. Oni ostaju i stalna su pretnja čovekovoj sređini, ali se njihovo štetno dejstvo svođi u granice koje se mogu tolerisati. Proizvođiti se mora, ali se pri tome mora očuvati sposobnost prirode đa se sama brani i obnavlja. To se u praksi utvrdjuje propisima o tehničkim normativima i standarđima. "Tehnička regulativa" predstavlja izbor tehničkih i tehnoloških rešenja u datim društveno-ekonomskim i socijalnim uslovima. Vrlo je bitno đa ona ne sputava slobođu istraživanja i razvoj,. jer se ona ne odnosi na pronalaske, već na uslove Ti, hove primene.

Normativima se:

= odredjuje pojam zagadjivanja i ugrožavanja, - utvrđjuje đozvoljeni stepen poremećenosti - utvrdjuju kvaliteti koje treba da imaju elementi čovekove sredine (tlo, vazduh, vođa i dr.).

Osnovne faze rađa na zaštiti čovekove sredine su tesno povezane sa velikim problemima i tek potpunija obrađa podataka može

da da tačne odgovore za razrešenje vrlo složene problematike.

Kađa je reč o lokacionim i klimatskim pođacima prvenstveno se misli na urbanis-

tička uredjenja, pravac i intenzitet za-

gadjivanja, položaj zagadjivača u ođnosu

na naselje, smer i učestalost vetrova kao i nivo padavina.

Prilikom ođređjivanja izvora zagadjenja polazi se odđ tehnologije. Pošto zagadjivanje nastaje u toku proizvodnje, Osnovno, što treba analizirati je tehnologija proizvodnje. Zatim, treba izdvojiti sve izvore i sistematizovati ih prema vrsti

i intenzitetu. Zagadđdjivanje može biti fizičko, hemijsko, biološko, kao i kombinovano. Način zagadjivanja:

–- zemljište (čvrstim otpacima i drugim) –- voda:

- hemijsko,

– fizičko;

- biološko, – vazduh:

- hemijsko,

- fizičko.

Ako organizacija udruženog rađa raspolaže ovim podacima, potrebno je đa utvrđi đa li je zagadjivanje iznađ propisanih normi koje regulišu tu vrstu zagadjivanja. Izbor sredstava odnosno tehničkih rešenja za sprečavanje emisije zavisi odđ emisije zagadjivača i od dopuštenih nivoa zagadjivanja sredine. Smanjenje ili otklanjanje zagadjivanja znači da organizacija uđruženog rada treba da uveđe, na mestima koja emituju zagadjivanje, tehnička rešenja koja će zaštiti čovekovu sredinu. U svakom konkretnom slučaju se vrši poseban izbor tehničkog rešenja kako prema karakteristikama tako i prema veličini i efikasnosti.

Pregled elemenata koje treba da prikupi organizacija udruženog rađa da bi što efikasnije mogla da rešava pitanje zaštite čovekove sredine.

Faza: Elementi:

1) Lokacija urbanističko rešenje i mere zaštite;

pravac i intenzitet zagadjivanja: položaj zagadjivača; .vođeni tokovi;

smer i osetljivost vetrova; nivo padavina.

2) Izvori Vrste i mesto zagadjivazagađdjivanja nja: –- hemijsko – fizičko ~ biološko

Način zagadjivanja: – gasovi

– vođa

- čvrsti materijali

224 a < EL S E CZ