JUS standardizacija

neposredni zadaci jugoslovenske standardizacije

Sađa, kađa se nalazimo u periodu priprema srednjoročnih planova za period 1961. do 1985. godine, ne bismo smeli zanemariti značaj koji dobro usmerena i planirana standardizacija može imati za ostvariva~– nje osnovnih pravaca društveno-ekonomskog razvoja zemlje zacrtanih za naredni ptanski period. Zbog toga, stanđardizacija treba da bude u zadovoljavajućoj meri zastupljena u srednjeročnim planovima svih nosilaca planiranja, od organizacija udruženog rada i njihovih asocijacija do odgovarajućih društvenopolitičkih zajednica. U izrađi analitičkog dokumenta "Razvoj i politika naučnog i tehničko -tehnološkog razvoja i naučnoistraživačkog rađa" za pripremanje Društvenogy plana Jugoslavije 1981. - 1985. učestvovala je radna grupa Saveznog zavođa za stanđardđizaciju koja je razmatrala ulogu i značaj standardizacije, kao i glavne rezultate koji su Ostvareni i one koji se u sledećem planskom periodu očekuju.

Smatramo da bi materijal ove radne grupe” mogao korisno poslužiti prilikom izrade srednjoročnih planova standardizacije na pojeđinim nivoima i zbog togJa veći deo Ovog materijala izlažemo u nastavku.

Uloge + značaj standardizaotlje

Racionalno korišćenje savremenih rezultata nauke i tehnologije bez razvijanja i korišćenja funkcije i sredstava stan-

đarđizacije praktično je đanas nemoguće.

S druge strane, negativne posledice tehničko-tehnološkog razvoja nemoguće je aržati pod kontrolom bez konstantne i smišljene politike, odnosno izbora i korišćenja bogatog. instrumentarija standardizacije, naročito u odnosu na zaštitu ljudskog faktora. Isto tako, očuvanje prirodnih resursa zemlje, bez obzira da li su u pitanju mineralna bogatstva, voda, vazduh ili biološki pokrivač ne može se racionalno obezbediti ukoliko se mehanizam standardizacije ne uključi u proces racionalnog korišćenja ograničenog bogatstva prirođe i očuvanja biološke ravnoteže koju anarhički remeti industrijski razVOJ i

U procesu industrijskog razvoja nužno se nameće potreba racionalnog korišćenja i štednje sirovina, sredstava za proizvodnju, energije i radne snage. Ova potreba nalaže proizvodjačima da, zadovoljavaju-– ći zahteve kupaca u pogledu funkcionalnosti i kvaliteta proizvođa, konstruišu proizvod, organizuju hjegovu proizvodnju i održavanje prilikom upotrebe uz Što manji utrošak rada i sredstava.

Ovo se ostvaruje tipizacijom i unifikacijom proizvođa, alata i postupaka rada, materijala i rezervnih delova, što sve Uuprošćava rad i snižava troškove. Danas je ova aktivnost od izuzetnog značaja u razvijenim zemljama, gde proizvodjači udružuju svoje napore na tipizaciji i unifikaciji, čime se efekti racionalizacije multiplici-

raju, a time se povećava produktivnost rada .