Menično pravo. I

92

у овој се при самом издању ставља: платите за ову трећу, али не трву и другу меницу...... ит.дД. вв. бр. 285. а.ј — Прп правилном току ствари нема никакве опасности п без ове клаузе. Јер сваки од кога се буде тражила псплата захтеваће да му се поднесу сви егземтлари, нарочито онај акцептирани. Без тога акцептант неће платпти, пошто би иначе остајао у обавези по акцепту; а ни остала лица неће платити, јер се без акцептованога примерка не би могли обратити на акцептанта за накнаду. Само кад се поремети ход менице, изгуби се прима, онда долази у помоћ она касаторична клауза.

119. — Од правила по коме се по свима егземпларима одговара само један пут пзузеци су:

а) Ако би неко поједине егземпларе пренео на разна лица, онда би такав преносилац по сваком преносу засебно пи одговарао. За њега п за све његове последнике сваки егземплар би се сматрао као засебна меница.

6) Ако би трасат акцептирао више примерака, што није дужан учинити, бпо би један пут обавезан само према онима, који су постали сопетвеници свих тих егземплара знајући да они сачињавају само једну меницу и примајући их као једну меницу. Међу тим, ако би ови егземплари били пренесени на разна лица, па бп акцептант платио по једном, а не узео натраг и оне остале које је акцептирао, он не би таквом псплатом бпо ослобођен и према ономе (наравно савесноме) лицу код којега би се налазио други акцепти-

рани примерак — в. 5. 124. и бр. 2716. а. п 277. 6, — већ би и њему морао платити. 120. — Случаји употребе више егземилара разни

су. 'Тако н. пр. кад је трасат далеко, па му се на пријем пошаље трима, менични поверилац не мора чекати на повратак пете, већ може од трасанта пзискати секунду (ако је већ не би пмао) пову пустити