Menično pravo. I

156

мислити, да датум и није тражен ради оцене ове способности, премда ће он п за то служити кад га већ мора бити (н. пр. п код акцепта не мора бити датума, па ће се за оцену меничне способности акцептантове, кад акцепт није датиран, морати као полазна тачка узети датум издања, ако нема чега другог сигурнијег, као н. пр. протест због недатпрања акцепта. — бр. 161. —'и т. д.).

МИ тако остаје миелити, да је тражењу датума за препос циљ: епречити да се непротестована меница не би преносила после рока, а пренос се лажно датпрао као да је учињен пре рока — 5. 113. бр. 235. Тако н. пр. ко после рока пренесе непротестовану меницу, тај би имао интереса да стави старији датум из доба пре рока, јер Оп онда услед непротеста бпо а — За случај преноса протестоване ме · 114. бр. 289. — нико нема интереса стављати лажап гтатнур Ту је протестом већ утврђено извесно стање, које нико више не може мењати, па ма какве датуме стављао.

206. — Стављање старијега датума на преносу је забрањено и 5. 115. трг. зак. без пкаква разликовања апсолутно наређује: „ово ће се сматрати п „казишти као кад когод лажну исправу начини,“ Па ипак, поред све тако апсолутне одредбе ваља и овде правити извесне разлике. Тако стављање ранијега датума на преносу казниће се као Фалепфикат само онда, кад је учињено на штету којег лица у злој намери (а ако би се то учинило при испуњавању бланко преноса, код којега жиратару може бпти и немогућно да сазна прави датум кад је бланко пренос стављен, — в. бр. 212.). — С друге опет стране, ма да се овде стављање новијега датума не оглашава као забрањено и кажњиво дело, опет оно то може у приликама и бити. — У осталом ова питања већ засецају у кривично право.