Menično pravo. I

164

је за њ увек везано. Оно је управо и циљ његов. Друго дејство овога преноса је у томе, што жирант постаје нови и самостални дужник по меници, јамчећи за остварење меничних права. И ово друго дејство по правилу има сваки овакав пренос, али га по изузетку може и немати —- в. бр. 218. То дејство, даље, није по правилу непосредан циљ преноса, већ само његова последица, али по изузетку може бити баш и циљ — в. бр. 198.

Ово јемство жиранта према 5.858. (у вези п са одредбама 55. 83, 84, 90, 98, 116, 140 пи др.) трг. зак. састоји се у томе: што и он сада, псто као пи његови претходници, гарантује жиратару (п његовим последницима): да ће се меница акцептирати, да ће акцепт остати сигуран п да ће се меница на време платити од стране главног дужника (трасата, односно акцептанта); а ако све то не буде, да ће он сам дати обезбеђење, односно платити меницу. И ова обавеза жирантова је самостална, узета према жиратару без обзира на остала лица у меници, По томе, жирант је одговоран својем жиратару п онда, кад му, ма из кога разлога, не би био одговоран ни сам главни

дужник — акцептант, односно издавалац. 918. — Ова п оваква обавеза жпранта према

жиратару је правило; то је редовна последица преноса. Међу тим, по изузетку може ове обавезе жирантове и не бити,

Пракса је најпре увела, а теорија и законодаветва су одобрили, да преносилац може и не бити одговоран за остварење меничних права, ако се тако погоди и договори са жиратаром. Разлог за ово у томе је: што је жирант меницу по сам платио кад ју је стекао, па, уступајући је другоме, он добија само оно, што је за њу и дао, те се не би могао .богатити на штету жиратара, ако овоме не би гарантовао исплату (пријем пт, д). Он преноси меницу онакву