Menično pravo. I

14

сваку вучену меницу, чиме се она, у осталом, пи разликује од сопствене менице (бр. 362. п сл.). Вученом меницом трасант налаже другом лицу да исплату изврши, те по томе се у меници мора и садржавати означење тога другога лица. Без њега нити бп се знало од кога треба тражити псплату, нити бОп, по томе, могло бпти онога налагања псплате, које се у трати јавља. И то у меници означено лице на које се она вуче зове се трасат; а само то означење, пили пи Форма тога означења зове се адреса.

Означење трасата пили адреса његова састоји се у псписивању његова имена |дакле имена п презимена, или п само имена пили само презимена, ако бп оно само било довољно за тачно обележење дотичног лица или фирме његове (код сопствено-вучене менице могућно је п означење трасата другим речма пи без помена самога имена — Формулар у бр. 103. Томе слично односно означења ремптента наоди се код менице вучене на сопствену чнаредбу — в. бр. 88 1 Апе и бр. 85.). Уз то се обично додаје п место становања трасатовог, које се п не мора означити (сем елучаја кад оно треба да замени место плаћања — бр. 104.), али које може бити п корпено, а п од велике важности (Н. пр. код домицилиране менице). Поред тога се махом означава п занимање трасатово, што је корпшено ради тачнијег обележја, али што се ппак немора чинити. Према свему досадањем јасно је, да се ова адреса мора ставити на саму меницу (п на њено лице), у текст или п ван текста но тако да са њим стоји у вези и једну целипу образује.

100. — Код нас су у употреби следећи Формулари менице: