Otadžbina

462

11Р0ЂЕ КАО СЛН

но сили којега се створења траже, сједињују, напуштају. да би са другима поновили невини иокушај задовољства. ■Једиог дана сазнаде да је он вара, да је варао још у почетку. II с киме ? Са девојчурама из пивара, певачицама из каФаие : тако, да се тузи, што је преварена, додавало ионгокење, што је жртвована тако ниским супарницама. Она би толико чврста, да га поштеди и од узалудних јадиковања и од увредљивих пребацивања, у која се обично пзливају љубавна очајања; она га чак не престаде волетн. будући једна од оних жена, које себе не узимају натраг, пошто су се једном предале: само се тешко разболи и једва оста жива. Кад се иочела опорављатн, после тешке кризе, која је пеколпкс недеља држала између смрти и живота. озбиљни догађаји беху извршени. Царство је било оборено, немачка војска беше код Париза. Михаило на влади услед, револуције од 4 децембра, спремаше отгхор у унутрашњости. Која се жена не бн поносила што је одликована, љубљена од оног човека, који се смело усправљаше против иобедног иепјипател.а, који га нрисиљаваше да оклева, да сумња у победу, н којега појава, велика и пре чудесне борбе, коју без страха вођаше, сад беше осветљеиа светлошћу класичних јуиака ? Ваља се сетити оног тужног времена, оних месеца: октобра, новембра, децембра 1870 и јануара 1871. где сваки дан беше обележен каквом несрећом: освојеним варошима, предајама, изгубљеним биткама, новлачењима горим и од самих пораза, и где навала, као надошла река, нлављаше, дављаше, одношаше све. Одвојен од остале Француске и света, сличан острвцу окруженом таласима, Париз не знађаше чак гш који се акт драме свршаваше изнад линнја опсадннчких, које беху начичкане топовима, што свршаваху тадашњи узани париски видик. Али по иекад, кроз петље ове проклете мреже, која опкољаваше варош, дешавало се. да прође гласоноша и донесе извештај. Он би иричао да -се тамо доле, неко тврдо решио да не очајава,