RTV Teorija i praksa

Tehnologija obrade filma zahteva poznavanje filmskih materijala, njegove strukture, osetljivosti i drugih osobina. Merenja su sastavni deo laboratorijskog procesa. Radi lakšeg razumevanja tih postupaka objašnjenja prate prikazivanja dijagrama pomoču dijapozitiva, kao i fotohemijski ogledi u laboratoriji koja je osnovana u ovoj studijskoj godini i primerno opremljena. Kasnije se građa studentima predaje spedfično, jer je uže povezana za kinematografski postupak. U vezi s objašnjenjima filmskih kamera i njihovog sklopa obrađuju se i filmski materijali i formati. S upoznavanjem delovanja kamere data je osnova za tehniku snimanja. Pri tome je zamišljeno kretanje kamere ili objekta i, s tim u vezi, postavljanje rakursa. Praktični deo studija teče u samostalnom snimanju i montaži foto-stipa, te laboratorijskoj obradi. Upotrebom optičkih filtera i drugih pomagala slušaoci nauče kako da postignu različite slikovne efekte postavljanjem svetla, da bi postigli određen fotografski stil, Način delovanja raznih laboratorijskih uređaja slušalac upoznaje tokom realizacije fihna. Zvučna tehnika se obrađuje vrlo uopšteno, sa stanovišta potreba filma, Pominju se sve naprave i aparature za registraciju zvuka, sistemi i postupci sinhronog snimanja. Građa se zaključuje obrazloženjem o snimanju raznih trikova u filmu, uključujući snimanje animiranog filma. Istorija filma Studije istorije filma su, s obzirom na usmerenost Akademije, organizovane drukčije, kao da se radi o fakultetu s izrazito naučno-istraživačkim ciljevima. Pošto su predavanja namenjena studentima glume, režije i dramaturgije, reč je pre svega o tome da u njima podstaknemo skrivene stvaralačke sposobnosti i razvijemo ih do najviše moguče mere. Zato je od celokupnog prikaza istorije filma značajnija analiza pojedinih dela, prodiranje u njihovu strukturu, razlaganje mehanizma koji predstavlja sadržajno zaokružen, idejno značajan, dramaturški savršen rezultat kakvog velikog autora. Takav pristup slušaocu otvara vrata u umetničku radionicu, otkriva mu zakonitosti stvaralačkog procesa i time izoštrava njegovu individualnu analitičku sposobnost u obradi drugih filmova. Pošto su studije ove discipline zasnovane pre svega analitički, radi se više o istoriji najznačajnijih filmskih dela kao celovitoj sintezi dugogodišnjeg razvoja umetnosti. Sintetički pregled