Topola

screo, 1. hrak a t i, jednom Plaut. Curo. 1, 2, 22. scriba, ae, m. [scribo] pisar; kao činovnik, tajnik; pak a) državni tajnik, vrsta nižih činovnika, koji su služili senatu i poglavarima (konzulima, pretorima itd.); u Rimu bili su ugledan stalež; -j- equitum, eskadronski pisar; vladarski, Nep. b) privatni, s. Neronis (Hor.) meus. scribo, scripsi, scriptum, 3. (syno. scripsti, mj. scripsisti, Plaut.) 1) šiljastim drskom grepsti, crtati, risati, lineam; * frontem tabernae scorpionibus; pak nacrtati, narisati, f formam; * scribetur tibi forma et situs agri. 2) pisati, literam, literas; erat scriptum ipsius manu; ad alqm; alcui; ad alqm de alqo, koga preporučiti komu (accuratissime, veoma); de quibus insulis nonnulli scripserunt, dies continuos esse noctem; in literis sc., se celeriter affore; haec avis scribitur solere etc.; scribitur nobis multitudinem convenisse; s ut (= pismeno zahtijevati, zapovijedati, naređivati, moliti), (rjeđe) samim konj.; sne; (Tae.) scribitur tetrarchis obsequi, da slušaju; (Plaut.) salutem; quem (librum) ad me accuratissime scripsisti = ad me acc. scriptum misisti fsr. mitto 1)], jednom Cio. Tuse. 5,1, 1. Navlast. a) napisati na što, upisati, urezati (sr. inscribo, insculpo), unamque (sortem) excidisse ita scriptam: Mavors telum suum concutit; hostilia arma concremavit, ne suae gloriae fructum dictator caperet nomen ibi scriberet; quod tripodem aureum posuit epigramate scripto; -J- columnam in foro statuit sciipsitque; -j- columnam literis gentis ejus scriptam; * scriptaque sint titulo nostra sepulcra brevi, b) napisati, zapisati, zabilježiti, librum; historiam; defensionem; testamenta; leges; mandata; senatus consultum; adesse scribendo, esse ad scribendum, kad se piše zaključak senata, svjedočiti, potpisati ga; foedus amicitiae; * versus; * poemata; * comoediam; * dicam alcui, pismeno tužiti; nihil erat clausum, nihil obsignatum, nihil scriptum; također * pogrdno, mala carmina; apsl., pisati = biti književnik, pisac, navlast. pjevati pjesme, se ad scribendi studium contulit; (Ter.) poeta cura primum animum ad scribendum appulit; (Hor.) genus hoc scribendi, scribendi ferre laborem, recte sc. c) pismeno imenovati, postaviti, alqm heredem, tutorem; kao t t. o mjemhenim poslovima, alcui nummos, mjenicom isplatiti; Plaut.; scribo decem a Nerio so. tabulas a Nerio desumptas, dictatas, doznači mu 10.000 kod (novčara) Nerija (da se njegovim knjigama osiguraš), Hor. d) u popis zapisati, t. t. naseoce, vojnike popisati, milites; exerci-

tum; socios navales; supplementum legionibus; colonos in etc.; popisati i poslati itd.; (Hor.) scribe tui gregis buno, piši među svoje prijatelje, e) s dva aoo., upisati se kao taj i taj u što, se A. Cornelium Cossura consulem scripserit, jednom Liv. 4, 20, 11. f) opisati, opjevati, pisati, pjevati o kom, Marium; Cyrus ille a Xenophonte non ad historiae fidem scriptus; * Martem digne; * et Justum poteras et sc. fortem Scipiadam ut sapiens Lucilius; * scriberis Vario fortis; part. praes, kao supst. (Liv.) quae scribentis animum sollicitum efficere posset, povjesničara: quae in tali re memorabilis scribentitibus videri solet. Scribonius, Skribonije, ime rimskomu plemenu; 1) C. Sc. Curio, pučki tribun 90. pr. Is., konzul 76. pr. Is. 2) Sc. Curio, njegov sin, darovit, ali lakouman i raspušten, pristaša Cezarov. 3) Lucius Sc. Libo, pučki Jribun g. 149. ili 150. scrinium, ii, n. valjkast t obol ac, za spravljnnje knjiga, papira; škrinja. scriptio, onis, /. [scribo] 1) pisanje, lippitudo impedit sc. meam. 2) opisivanje, opis res scriptione digna; genus hoc scriptionis; illud est hujus institutae sc.; impeLi ad philosophiae scriptiones; mullum ad dicendum proficit sc. 3) pisana riječ, slovo u pi sm u, interpretari ex sc., jednom Cio. de in. 1, 31, 63. scriptito, 1. [frequent. od scribo] često pisati, spisivati, et haec et si quid aliud ad me s -ribaš velim vel potius scriptites; kao pisao: sastaviti, napisati, alqd accurate; orationes multas; Graeci sic scriptitarunt; dicebantur haec, quae scriptitavit etiam Antiochus locis pluribus, s aco. c. in/. scriptor, oris, m. [scribo] 1) pisar (privatno ; sr. scriba), kao prepisao; tajnik, ex ejus scriptore et lectore; također (Hor.) s. librarius. 2) pisao, pripovjedač, povjesnik, * -j- pjesnik, rerum suarum domestici scriptores et nuntii; artis, bonarum artium; quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse dicitur; rerum; in tanta scriptorum turba; scriptorum magna ingenia; * Trojani belli; * satyrorum; * cyclicus; -[ amborum; ea sic vidi probari, ut ad veterum scriptorum laudem perveniret: scriptorum veterum literate peritus; subtilis sc. ( o Liziji); kao t. t., legis, legum; t testamenti, scriptum, i, n. [partio, od scribo] 1) linija, orta na igraćoj dasci, samo u rečenici duodecim scripta ili lusus duodecim scriptorum, igra običajna u Rimljana, gdje se igralo ka-

956

screo scriptum