Topola

menoioima (calculi) na dasci razdijeljenoj is- t prijeoanim Unijama na \ 25 kocaka, ludere duodecim scriptis. 2) p i s m o, sastavak, knjiga, a Platone in scriptis relictum esse; scriptis mandare; de scripto dicere, govor iz ■pisma čitati; cum scripta koncept deficiunt; laudavit (mortuum) scripto meo, govorom, koji sam ja napisao; in scripto (u pisanju pisama) multo essem crebrior; si in tua scripta pervenero quam si in ceterorum (pogl. pervenio); a continentibus tuis scriptis; također gen. pl. scriptorum, ako se ne može zamijeniti s gevJ. plur. od scriptores [sr. scriptor 2)], ut illa quae dicuntur, similia scriptorum esse videantur; qui quaecunque etiam sine scripto (ne napisavši) dicent, similia scriptorum effecerint; hunc qui familiarior nobis propter scriptorum multitudinem est Demosthenem ; genus scriptorum tuorum; ( Quint.) repetenda saepius erunt scriptorum proxima, ut scriptorum colorem etiam quae subito effusa sint, reddant; (Hor.) scriptorum quaeque; (Hor.) pjesme, Lucili; indigna theatris; auditum scripta vocat. 8) pisana riječ, slovo naprema namjeri i namisli piščevoj, također pismena naredba, zakon, voluntas scriptoris dissensit cum scripto; ex scripto et sententia; contra scriptum, a ili pro scripto dicere; recita de legis scripto; tabellas ei scriptum habentes tradidit. scriptura, a e,/, [scribo] 1) pisanj e, mendum scripturae, pogrješka u Caecin. u Cio. ep.; -|- digitum scripturae admovere; s. assidua et diligens; hoc scripturae genus; scriptura alqd persequi; omnes res per scripturam amplecti; scriptura (pismeno) mandata dare. 2) melon., pismo, spis, cum poeta s. evanesceret, Ter.; s. diurna actorum, Tao.; nemo annales nostras cum scriptura eorum contenderit, qui etc.. Ter. b) slovo zakona, o) pisana oporuka. A) travarina, odpašnjaka državnih, vectigal ex scriptura, scriptus, us, m. [scribo] pisar sk a služba, scriptum facere, biti scriba, Liv. scripulum pogl. scrupulum, scrobis, is, m. f. * \ jama; -]- grob. scrofipascus, i, m. [* -j- scrofa, prasica, krmača, i pasco] kr ma o ar, jednom Plaut. Capt. 4 2, 27. scrupeus, adj. [scrupus] vrleian, Idman, via, Plaut., spelunca, Verg. scruposus, adj. [scrupus] = scrupulosus 1), Plaut. scrupulosus, adj. s-fkomp.i(kasno) sup. [scrupulus] 1) kamenit, kršovit, cotes. 2) -f bojažljivo tačan, skrupulozan, multa in his voluminibus.

scrupulum (scrlp.), i, [uzgredni oblik za scrupulus] skrupul, najmanja težina ili mjera kao utez = 24. dijelu unce ili Tl4 gr. scrupulus, i, m. [dem. od scrupus] upr. kamičak, samo tp. sumljivost, nemir sa sumnje, oklijevanje, skrupul, mihi unus s. restat, Ter.; s. tenuissimus residet; evellere scrupulum ex animo; injicere, -j- eximere alcui scrupulum. scrupus, i, m. == scrupulus, jednom Cie. r. p. 3, 16, 26. scruta, orum, n. starež, Hor. -j- scrutator, oris, m. [scrutor] ispitao, premotao. scrutor, dep. [scruta] J) pretresti, premotati, pretražiti, domos; naves; loca abdita; Alpes; * ignem gladio; -J- mare, -}- semianimem; non excutio te, non scrutor te. 2) tp. rado i željno istraživati, raspitivati, uhoditi (sr. sciscitor), interiores et reconditas literas; vetera; omnes sordes; locos ex quibus argumenta eruamas; -j- animos ceterorum; * arcanum alcjs; -j- fata alcjs; * mentes deum; -j- s quaest. indir. -{- partio, scrutatus pasivno (u abi. apsol.) Aurei. Viet. orig. 6, 3. sculpo, sculpsi, sculptum, 3. djeljati, sjeći, rezati, rezuoati, ex saxo sculptus; * ebur, kip od slonove kosti; * infabre alqd; -)- ancoram in gemma; / imago sculpta, sculponeae, arum,/, cokule (vrsta drvene izduhene obuće). * sculptilis, adj. [sculpo] izdjeljan Isječen. /sculptor, oris, m. [sculpo] kamenar, kipar; graveur, rezbar. /scalptura, a e,/ [sculpo] sjedenje, rezanje, djeljanje u drvo, u kamen ili kovinu, skulptura. scurra, ae, m. 1) (Com.) klcoš, gizdelxn. 2) lakrdijaš za stolom, de scurra multo facilius dives quam pater familias (dobar domaćin) fleri potest, Cio. p. Quint. 17, 55.; iron., sc. Atticus, o Sokratu. scurrilis, adj. [scurra] lakrdijaski. / scurrilitas, atis,/. [scurrilis] lakrdisdnje, lakrdijašivo. / scurriliter, adv. [scurrilis] lakrdijaski. scurror, dep. 1. [scurra] (Hor.) lakrdisati, sourrantis speciem praebere; ego ipse mihi, populo tu. scutale, is, n. [scutum] štit a o (štitast remen na praći) jednom Liv. 38, 29, 6. scutatus, adj. [scutum] dugačkim štitom d ružan, supst. scutati, orum, m. scutella, ae, f. [dem. od scutra] plitica, zdjelica za pijenje, jednom Cio. Tuso. 3, 19, 46. * scutica, ae, f. [scutum] bič, kandžija (sr. ferula, flagellum), remen, Hor. Ov.

957

scriptura— scutica