Topola

in hanc s. epistola scripta est, locutus est; defensio sejuncta a voluntate et s. legis; voluntas et consilium et s. interdicti (sr. voluntas); također kadšto pl. opće, glavne misli, tantummodo locos ac s. hujus disputationis tradidisset; ejus disputationis s. memoriae mandavi, quas exposui. 3) riječima izrečena misao, rečenica, dum breviter de singulis s. disputo. Navlast. riječ znamenita , acutae crebraeque s.; (Hor. sat. 1,2, 32.) inquit s. dia Catonis; također -j- riječi na kraju rečenice, illud tertio quoque sensu in omnibus orationibus pro sententia positum „esse videatur"; sr. sensus 3) a). sgntentiola, ae, f [dem. od sententia] mala reo enica. sententiose, adv. [sententiosus] 1) misaono, umno, dicere; oratio graviter et s. habita. 2) domišljato, dosjetljivo, saepe etiam s. ridicula dicuntur. sententiosus, adj. [sententia] misaon, uman, jedn. Cic. Brut. 95, 325. senticetum, i, m. [sentis] drača. Plaut. sentina, ae, f. mutež na dnu broda, sentinae vitiis conflictari; Romam sicut in sentinam (kloaku) confluere; prenes. sedebamus in puppi et clavum (krmilo državno) tenebamus; nunc autem vix est in sentina locus (sad ne vrijedimo gotovo ništa); tp. izmei, gad, o prostacima i raspušten) acima, rei publicae ; urbis. Sentinum, i, n. Sentin, grad u Umbriji; odt. -nas, atis, adj. sentinski. sentio, sensi, nsum, (sync. sensti mj. sensisti, Ter.) 4. 1) osjećati, opaziti, ćutjeii, sonitum, Plaut.; si hoce caput, Plaut.; suavitatem cibi; famem; prius ad angustias perveniri, quam sentirentur; -}- strepitum; f o konju, sentire credebatur, quem veheret; apsl. pregn. navlast. kako zlo osjećati itd., quid ipse sentisset ad Avaricum; (Ter.) sentiet qui vir siem; * Philippos; * alqm vindicem; (Liv.) ora senserat vastationem; f invidiam; * alnos fluvii sensere cavatas = brodovi su njima zabrodili; * contracta aequora (ribe); * grave aratrum (o bari); * pestilentem Africum (o vinovoj lozi); * amorem festinantis heri (o jezeru i moru). 2) dušom osjećati, opažati, ćutjeti, znati za šio, sentit animus se moveri; eoderaque exemplo sentiunt s aco. o.inf, osjećaja, da isto tako itd., Caes. b. o. 2, 16,2.; quod sentio quam sit exiguum; quod senserim, š'o ja znam; plus sentire, dalje vidjeti; de profectione eorum senserunt (Caes. b. O. 5, 32, 1.), doznadu za Ud.; priusquam ab adversariis sentiatur; ut sensum est, po smislu (opp. ut dictum est); * alqd, uslišiti (o Jupiteru);

* te dominum, osjeća, da si muti gospodar. Po tome a) vinjeti, misliti, unum, idem; idem de re publica; alia atque antea; recte, pravo; jocansne an ita sentiens, za zbiljatako misleći; male, bene de re publica, po državu ; omnia de re publica praeclara atque egregia; -J- mutuo de alquo; mirabiliter de alqo, divno o kom suditi, hiti mu osobito dobar; quid irati gravius de vobis s. possunt, quam et eos prodatis etc., što mogu gore o vama misliti, nego, Caes. b. c. 2, 32, 4; humiliter, prostački m. ; s. cum alqo, držati s kim; quod adversus se sensisse sciebat, Nep.; plus s. (razumijevati) de victoria atque exitu rerum; nec aliter s. quin = ne dvojiti, da jedn. Caes. b. O. 7,4, 44.; s dva aco. (sr. intellego), zamisliti, pomisliti, alqm bonum civem; voluptatem hanc; također s acc. c. inf., finem bonorum esse s. congruere naturae; pregn. non sentis quod clamas rectius esse, Hor., unum (Demosthenem) accommodare ad eam quam sentiam eloquentiam (govorništvu, rječitosti, kako je ja pomišljam), non ad eam quam in alqo ipse cognoverim, Cio. or. 1, 23.; supst. sensa, orum, n. misli, pomisli, mnijenja, mentis; sensa dicendo exprimere, b) svoju misao, mnijenje izgovoriti, izreći, kazati, glasovati, in senatu libere; de communi salute optime; fortissime, constantissime; lenissime. * -}- sSntis, is, m. drača', tp. (Plaut.) o kradljivim rukama. sentus, adj. [sentis] dračav, * loca s. situ (o podzemnom svijetu), * loca; (Ter.) homo, čupav, kuštrav. seorsum, (Plaut. Cael, u Cio. Curt.) -orsus, adv. osobito, napose, omnibus gratiam habeo et s. tibi, Ser.; (Sali.) s. ab rege exercitum ductare; (Plaut.) s. abs te sentio, inače mislim nego ti. separabilis, adj. [separo] rastavljiv, jedn. Cio. Tuse. 1, 10, 21. sepilrate, adv. [separatus] napose, osobito, u komp. jedn. Cio. de inv. 2, 51, 156. separatim, ado. [separo] napose, posamoe, s. semel, iterum cum universis; dei s. ab universis singulos diligunt; s. ab reliquis consilium capere; castra s. habere; copias singularum civitatem s. collocavit; s. suam quisque classem administrabat; quae s. quisque de eo aqud se dixerit; vel. (in ab straoto) dicere de genere universo vel definite de singulis temporibus. separatio, onis,/. [separo] rdstavlj anje, rastanak. separatus, adj. [partio, od separo] ddluoen, nezdružen, osobit, temporibus s., u raz-

969

sententiola —separatus