Bogoslovlje

имамо за низ преступа чисто световые природе црквене казне и обратно. Због паралелног постојања двају координираних закодавстава формирале су се према извору свог постанка две трупе казни за преступе монаха; црквене и световне казне. Сврха посебних за монахе постојећих казни je разноврсна: очуванье монашког и манастирског поретка (τήν σεμνήν ταύτην των έύλαβεστάτων μονάχων διαγωγήν καί μηδέν άπρεπες ή άσεμνον αύτή προσγίνεσθαι Cod. Just. I 3, 43, 8); заштита манас· тирске заједнице од опасности, која јој прети због даљег борављења делинквента у њеној средини (ако je преступ тако тешке природе, да се не може очекивати поправљање делинквента, услеђује његово искључење из заједнице: οτι καί ψυχήν αύτοΰ ξημιοί και όλους τούς έν τφ τόπψ ταράττει Apophth. patr. Migne Ρ. gr. 65 col. 156; όπως άν . . . αύτός τής εαυτού κακίας ά.πολαύσειε μόνος καί μή τι των εαυτού κακών καί έτέροις προσαπομάξηται, ώσπερ τι των λοιμωττόντων καί αθεράπευτα, νοόούντων βοσκημάτων ηον. 100 с. 5); поправка (διορθούσθαι ένα έκαστον Callinici vita s. Hypatii ρ. 103; θεραπεύσαι καί σώσαι ψυχάς Apphth. pate. Migne Ρ. gr. t. 65 col. 685; ϊνα καλλίώ τά-siv λαβών αύθις έπανέλθοι πρός εαυτόν ηον. 100 с. 5); превентивна (μή συγχωρών μείξω γίνεσθαι ιόν δλίσθον μηδέ άπολέσθαι ψυχήν πρός τήν έκ τής ά.σκήσεως όωτηρίαν καταφεύγουσαν ηον. 100 с. 4; εί καί ίσχύσειε τούτοις τοϊς τρόποις σώσαι τόν όλισθάνειν άρχόμενον ηον. 100 С. 5; ΐνα μή καί πάλιν έν τώαύτφ έγκλήματι εύρεθείη πον. 155 с. 43); виндикативна. Крајња сврха пак казна јесте опроштај греха и спас душе (έξεις συγχώρησιν παρά τού θεού vita s. Pachomii с. 38; χρή τούς θεραπευόμενους μή πρός έχθραν δέχεσθσι τα επιτίμια μηδί τυραννίδα νομίξειν τήν άπό εύσπλαγχηίας έπί σωτηρία τής ψυχής προσαγομένην αύτω επιμέλειαν Bas. Μ. reg. brev. 52). Код преступа почињених против манастирске дисциплине (унутарњег манастирског поретка) оставља се настојатељу, да по свои нахођењу одмери казну према тежини преступа и уз узимање у обзир околности, под којима се преступ десио (Bas. М. reg. brev. 99 πρός δέ τούς έπιτιμωμένους, οΐαν άν διάθεόιν ά.ναλάβοι πατήρ καί ιατρός, μετά, συμπάθειας καί εύσπλαγχνίας κατ' επιστήμην θεραπεύειν τόν ίδιον υιόν; Bas. Μ. reg. brev. 106 έν τή των προεστώτωω δοκιμασία γνωριξέσθω ό καρός καί ό τρόπος κατά; τε τήν ηλικίαν τού σώματος καί εξιν ψ-υΧής καί άμαρτήματος διαφοράν; Bas. Μ. λογ. άσκ. 111. с. 5. Migne Ρ. gr. 31 col.

281

Прилози правној историји манастира у грчким областима