Branič

378

Пр шис § 682 грађ. зак. гласи: „Ако би ствар закунљена случајно уиропастила се, нрестаје угонор, ако ли би само од чести пропала, оида закунду стоји на вол.и захтевати, или да се од уговорене депе но мери пропалс честп што одбије, или уговор ноквари." Два су, дакле, случаја, о којима је реч у § 682 грађ. зак. Први случај замишља коначни и потиуни уништај целе закупљене ствари, њено такво упропашћење да престане постојати — суштаствовати. Други пак случај претпоставља упропашћење једног дела („од чести") одзакунљене ствари тако, да тај иронали дсо престане суштаствовати. У првом случају по природи ствари престаје уговор, јер је нестало нредмета о ком уговор гласи. Закуи је уговор по ком се купује употреба ствари. Ствар треба да ностоји те да се може употребити, и да се за ту уиотребу што нлати. Кад ствари нестане, само по себи излази да уговор закупа о тој несталој унронашћеној — ствари престаје. Ну кад ствар не нронадне сасвим него од чести , т. ј. неки њен део, он;;,а ночем је окрњена употреба, нриродно је: да нрема § 554 грађ. зак. треба да се и дена што сезауп требу плаћа, смап.и: јер уговорена цена схвата унотребу целе ствари, па кад ствар није остала цела, ни цсна не може да оетане у целосги. А почем унропашћење од чести може имати толике сразмерс да закунцу оно што је остало од закупне ствари, не може да иослужи за постигнуће цељи, која се закупним уговором хтела посгићи, закон даје права закупцу да тражи да се и у том случају уговор закупа рзскине. Како се у привременој немогућности употребе закупљепе ствари не палази њено упропашћење, нити се по томе што сс у некој згради не може становати 4 месеца може рећи Да је зграда пропала било у целости било од чести — то је Суд погрешно нрименио у овом случају § 682 грађ. зак. Такво разумевање било би нротивно јасним речима закона које не потребују тумачења, а ^'УД Ј е 110 § 8 грађ. зак. дужап да пази на речи закона и на њихова значења кад закон примењује. М нрописи §§ 700 и 702 грађ. зак. тврде оно што је нанред изложено. По § 700 грађ. зак. престаје закуп кад пропадне закупна ствар, и ако је та ствар пропала кривицом једне стране, другој зато ирипада накнада. За ствар која ностоји — суштасгвује — не може се рећи српским језиком да је пропала. А § 702 грађ. зак. иште да закупљена ствар постане саевин неу иотребљива, те да закуиац може пре уговорена рока од уговора