Branič

384

друго, он јс чиновник, и као такав знао је добро, да му нијс д мвољена таква радња, а ако и није знао, не треба виши судови такве наводе да примају. Но кад је всћ тако узето, онда се, зарад потнуности ирссуде, требало иозвати и на § 131 крив. зак. Крајње је време, да за ошптинске деловође и писаре, треба пронисати извесна нравила, ло којима би сс поред осталога пронисало и то да један овакав човек неби могао, бар за извесно креме, добитп звање у оиштипи. ОАОПШТИО Јањић

XVIII Кад је трасант — издавалац — неписмен, онда се поред његовог имена осим потписа лица, које га је потписало, и два сведока, мора и крст ставити тач. 5 § 80 трг. зак. Кад је жирант неписмен, мора бити потписан онај, који га је потписао, и два сведока — по аналогији тач. 5 § 80 и 92 трг. зак. М. Ј. М. овд. адвокат, тражио је да суд кратким суђењем осуди С. Б. овд. трговца, да му нлати извесну суму меничнога дуга са иптересом. Београдски трговачки Суд рсшењем од 12 Јануара 1888 год. Бр. 340 осудио је туженога С. Б. на нлаКање траженога дуга. Тужсни С. актом Бр. 2155 тражио јс да се ово судско решсњс задржи од извршења заго што меница, на основу којс је осуђен, нс одговара закону. Он је на медици био траеаит а недисмен јс. Поред његовог имена као трасанта, осим лица, које га јс потписало, и два сведока, нема крста , а на преносу, који је он учипио — зато што је меница на сонствену наредбу —• нема ни потписа онога лица, којс га је потписало, ни два сведока и ако се види да га је једио исто лице и као издаваоца и као жиранта потписало, те зато птто ова меница по § 81 трг. зак. не важи као меница, да нема места кратком поетупку. Према ономе тражењу, суд је задржао решење своје од из вршења и одредио рочиште. На рочишту М. Ј. М., адвокат, тражио јс да се позову сведоци потписани на меници, те да иосведоче да је иренос учињен оног истог тренутка, кад је С. као трасант на меници потнисан. ПГто норед имена издаваочевог нема крста, наводио јс да то и пи је битно за важност менице и да јс тај услов сасвим случајио утнао у тач. 5 § 80 трг. зак., јер, да је законодавац и то сматрао као битан захтев, он би то исго наредио и у § 92 трг. зак.,