Filatelista

Jufiz X - osvrt na izloške i ocenjivanje prema FIP pravilima 51

područja, na primer samo marke Baranje ili Temišvara ili samo jednog grada (ako to nije prestonica), donose šest do sedam poena, a manje značajna ı izazovna područja kao na primer samo marke Crvenog krsta ili FDC koverti Nove Jugoslavije pet do šest poena ıli čak manje.

(2) Razvoj izloška. Ovde se kompleksno ocenjuje da li izlagač u razvijanju svog izloška verno prati plan izloška prema uvodnom listu, uravnoteženo obrađuje sva izdanja iz tog perioda, da li Je odabrao najpogodnije, po mogućstvu nesvakidašnje objekte za svaki period, da li postoji ponavljanje objekata ili predimenzioniranje nekih sektora. U razvoju izloška moraju se strogo poštovati FIP pravila za pojedine kategorije izložaka. Tako ıizložak u klasi tradicionalne filatelije može sadržati samo simboličan broj objekata predfilatelističkog perioda ili iz oblasti koja strogo ne pripada izlošku. Očekuje se da ni Jedan segment ne bude prenaglašen, ali da su na primer kod obrade maraka Srbije zastupljene sve varijante maraka koje postoje kao i da je većina maraka prikazana i na pismima. Ceni se da li je raspoloživ prostor na listovima racionalno iskorišćen. Kod tradicionalnog izloška je naravno prevashodno važno poštovanje hronologije pojavljivanja pojedinih izdanja. Prikazivanje suviše velikog broja privatnih tvorevina ili samo po Jednog pisma na listu sa nepotrebnim kopijama pozadine pisama izaziva sumnju da izlagač oskudeva u materijalu ı rasteže raspoloživo na dodeljeni prostor od 80 listova.

(3) Znanje i istraživanje. U ovom kriterijumu se ceni poznavanje materijala koji Je izložen kroz ponuđene opise. Svaka greška u klasifikaciji maraka kroz opis izdanja, boje, zupčanja ı slično umanjuje broj poena. Kod pisama je naročito važno opisivanje ı tumačenje svih Žigova na objektu, usaglašenost frankature ı tarife ı put koji Je objekat prešao. Izbor neadekvatnih objekata (na primer pismo iz Austrije u izlošku Bosne) zbog nedovoljnog poznavanja oblasti donosi negativne ocene. Negativne ocene nose i netačna ı neproverena tumačenja ("unikat", "dva poznata primerka", "nova, do danas nepoznata pošta") kao ı prisustvo falsifikata maraka, žigova ili pisama ı otkriće oštećenih maraka koje nisu opisane kao takve.

(4) Retkost. Po pravilu masksimalan broj poena (20) u tradicionalnoj klasi a 15 u predfilateliji donose izlošci koji sadrže sve ili skoro sve retkosti područja. Kao što nekoliko lasta ne čine proleće, tako ı nekoliko retkosti, uz mnoštvo koje nedostaje, ne može doneti više od 12 do 14 poena. Kod dodele poena za retkost treba uvek postaviti pitanje da li se takvi objekti Još uvek povremeno pojavljuju na tržištu ili se pojavljuju Jedanput u više godina na nekoj aukciji u svetu. Sa tog stanovišta sav naš materijal posle