Godišnjica Nikole Čupića

134 општи имовински ЗАКОНИК

нара на талир. Одредбе породичног и наследног права налазе се у чл. 47—–58. Писац се Даниловог законика издаје овде као ученик римског права и као човек, који врло мало познаје народни живот. По њему као да кућа (у смислу «задруге«) и не постоји, или је бар он мисли да разори. Ко би судио само по овим наређењима, он би после кратког времена могао тврдити, да је за време кн. Данила у црногорској кући постојала са свим индивидуална одговорност по појмовима римског права. Данас мислимо да није потребно ни да напомињемо, да би такав закључак био врло погрешан. Но ми ћемо се на ову тачку вратити доцније (део други под ШП. при крају), а сад само да напоменемо још нешто, што писца Даниловог законика издаје као слепог присталицу римског права. Без овога се никако не може разумети, да се ми у једном законику, који треба да обухвати све гране законодавства, и који се пише за тако патријархалну земљу , као што је Црна Гора, да се ми, велим, у таквом законику срећемо с четири члана (67, 752—77) о разводу брака! Даље је у овом обзиру занимљив још и чл. 71. којим се у Црној Гори (! ванбрачна деца у праву наслеђа изједначују са законитом. — За нас би био овде врло важан још и чл. 45 Даниловог законика, који рас-

' Овде ће динар сигурно бити крајцара, или у опште

какав мањи новаџ, но ни по што наш динар. «Ријеткост су и скупоћа новца у Ц. Г. били узроком тако високој мјери добити, вели кнез Војновић (1. об. стр. 19). Одлануло је народу, кад се прочуло у земљи послије другога и трећега читања (новог) законика, да ће се снижити добит на највишу законску меру од годишњих Ба Законска је добит во. а највећа 1096 (чл. 534 и 262). «Закон забрањује узимати добит на добит, и што се год против те забране углави, неће имати никакве снаге и дејства». (Чл. 263), Ако није друкче углављено , онда дужитељ може искати од дужника, да му доби сваке године намирује као посебан дуг. (Чл. 264).