Nova Evropa

dd, San Piero d'Arzignano, od 6, VI, 1781), — piše istome prijatelju iz Padove (1874); »Ме тоби biti bez dalmatinskih prijatelja, otkad sam bio u Dubrovniku. [о trovo tutto fređdo, iutto cattivo che nom sente um po di slavonismo.« Tomazeo nastavlja ondje gdje je ugledao svoje prvo osviještenje Fortis i Julije Bajamonti {stric kasnijeg splitskog načelnika Antuna Bajamonti, — vidi pisma Fortisova i Bajamontova, citirana lu radnji Ivana Milčetića: »Julije Bajamonti«, »Rad« knjiga 192 Jugoslavenske Akademije).

Ovu iskrenu i zanimljivu korespodenciju Tomazea s Pulićem zaključujemo pismom što ба Jerolim, sin Tomazeov, upravio Puliću, po smrti svoga oca (15. juna 1874):

Chiarissimo Signore!

So bene |P oaffetfo ch ЕПа аџеда а quelP Anima benedefta, e com” essa lo ricambiava. Ne la ringraziamo di cuore, perchd, fra fanfe omarezze e svenfure, quel caro mosiro infelice altyo conforfo non ebbe che la stima e |' alletto dei buoni, E nel ringraziarla pur dell amorevole condoglianza, la supplichiamo di continuore le sue degne preghiere a Dio per questi due poveri orlani, e di scusare il rifardo frapposto a questa breve risposta, causato дЧаПе зоне Тассепде е адаПа conlusione, non della volontć spontanea del suo obbligatissimo

Ј, Тоттазео, 5, т“)

Šibemčami i ostali Dalmatinci, kad prolaze pred gorostasan spomenik Nikole Tomazea u Šibeniku, neka se sjete i njedove iskrene ispovijedi narodnog osjećaja, što je učinio svome prijatelju, svećeniku i hrvatskom borcu Dru, Gjuru Раси Dubrovčaninu,

Dr. E. Katić.

%) U prevodu: »Poznam dobro koji ste osjećaj Vi imali za onu blagoslovjenu dušu, i kako Vam je ona odgovarala, Mi Vam zahvaljujemo оф втса, jer izmedju tolikih iorkosti i nesreća, onaj naš dragi pokojnik nije imao druge utjehe nego poštovanje i čuvstvo evojih dobrih, I dok Vam zahvaljujemo na ljubaznom žalovanju, molimo Vas da nastavite Vaše dostojne molitve za ovo dvoje siročadi, i da nam oprostite zakašnjenje, Које је zaprekom nastalo za ovaj kratki odgovor, a koje je prouzročeno neobičnim poslovima i smeinjom, ali nikako hotimičnom voljom od Vama preobvezanog i

Ј. Тотахеа.