Nova Evropa

Мебо, шпа 1 drugih, manje apstraktnih elemenata koji čine opravdanom i najrigorozniju kritiku politike evropskih vlasti, U konkretnom slučaju, sličnost političkih program4 talijanske, njemačke, te portugalske vlade s jedne strane, te one španskih ustaša s druše strane, odnosno program4 francuske i španske vlade, dokazuje još i te kako da tu imade znatnog ı temperamentno izraženog uzajamnog simpatiziranja, Već samim tim otpala je glavna sadržajna pretpostavka neutralnosti. Stoga je · donekle bilo korektno, da pojedine države, u prvom redu Francuska ı Velika Britanija, nisu govorile da zauzimaju stav neutralnosti, već da im se radi jedino o sklapanju sporazuma o neintervenciji, Razlogom su zato u Francuskoj bili, očišledno, obziri na unuftarnjo-političku situaciju; a u Engleskoj, možda i nehotična, tendencija, da se prikrije da neintervencija u stvarnosti i nije neutralna, jer — kako je Tajeran na Londonskoj Konferenciji primjetio Meternihu: »Neintervencija, medju nama rečeno, to je isto kao i intervencija, samo u prilog protustranke«, Države u kojima i radništvo (ne proletarijat!) imade buržujske ideale smatraju legitimnima jedino one vlade koje propovijedaju iste ideale, No i to je tek pretpostavka, budući da u toj diskusiji ostaje bez prava бјаза опај »сомјек за шПсе«, koji mrzi iznad sveđa pobune, nezakonitosti i nasilja. I baš s obzirom na njeđa, stav Francuske i Velike Britanije postaje neobjašnjiv i nerazumljiv: on Boni mase u vjerovanje koje nema stvarnog osnova, 1 prikriva iluzijom o neutralnosti zbilju koja je vrlo blizu ratu, S ove je tačke politika neutralnosti možda najviše za osudu, Jer na najasniji način pokazuje koliki jaz zjapi izmedju moralne svijesti Javnog mišljenja, koja se umiruje ı ubija, ı tehnike današnjeg medjunarodnog ophodjenja,

Teško da Francuska i Engleska mogu reći, da nisu bile na čistu glede mogućnosti izigravanja te svoje politike nemiješanja, odnosno glede nemogućnosti da se ista uopće provede; jer su već prve „reakcije uskrsavale onu »tehniku neutralnosti«, poznatu Još iz vremena Svjetskog Rata. Niti su kasnije pretstavke Španije u Ženevi, niti grožnje Rusije uspjele da konačno iznesu argumenat: da, ili postoji načelo zakonitosti, pa onda valja podupirati ma 1 ljevičarsku vladu, kakogod neugodno to bilo, a nepodupirati ustaše, pa bili to i fašisti, — ili odreći se zaštite koja će istim tim državama danas-sutra isto tako dobro doći, budu li kakvi novi DOO OVI u Rimu, Berlinu, ili Lisabonu ustali na svoje careve i diktatore,

Još nešto malo teorije: svaki izraz koji se „upotrebljava u ophodjenju s ljudima, ili sa državama, ima smjer da postane pojmom, da bude definisan, i da tom definicijom bude vezan onaj koji taj izraz upotrebljava. Zloupotreba jednog izraza može se smatrati prevarom, kao što Je ı svaka druga, pa kad su neke države tvrdile da su neutralne, morale su da se drže

327