Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

22 ὠκριβολογ ἄὣει ἢ Ἕπερω, σίδωσι 1 at^ πῶσι, d ο μας ΜΕΡΟΣ ἓν τὸ τέµιον.έχει 9) κοὶ ὤλλω Φι λοσφίως 9925 qup φύσεως D 'etpet, Εςοήθειων ονλ δλαλεκζμιῆς λαβΕσι , ὥσπερ κθὶ ἀριθ; pna πεοσγςῶντωι αἱ ἄλλεας τε νε. μῶλλον py vui amy t'y uev xopitev ada oos vic 2daiλεκάκηο. πα περὶ 7θῶν ὡσαύτως, 9εωρᾶσο μεν ἐκείθεν, σέοσζι9 εἴσω di vis εξεις z T6 7 σχήσάς, ἐξ ὧν προῖασιν αἱ eec. iorum 3a Aepinea LC ὥς ἴδιωήσητο eA Ey- xad 93 μετὸ τῆς ὕληστα σολείσο. καὶ αἱ µεν NOH ete pena, τὰς λορασμὲς ο) τοῖς πώ, εσι τοῖς ἰδίοις, C mus "reci z egi. 1 ἢ Φρόνήσις ὀρπλογεσμὸς dic, XQ) 0 xe ji AoU p aDNOV, X 6l CU TEE ASA 01 P PEXSTUD| παμε, n ianuae v ὅλως ἄὤλλο [βέλ ζου-ή Ὁ Ἀρλεκήκη xoi copia th καλόλε κο] ἀθλως παντα εἴςχρησν πεοσφέρει τῇ Φρονήσή. πόπερο δέ ἐσι τὸ κάτω ένας οὐ οὉ ]αλεκίεκης xg) n pias, ἡ ἄλλως καὶ ἐλλειπόντως; ἔσι 3 σοὃν εἶναι καὶ Α]οιλεκζμὸν οὕτως, αἱσῦ τούτων: ηὲοἱ ο) ἡῥοιτάλλα 2 πρότερον 4 ὤμα σαυαὐξετη. κῳ τώχα e «φυσικᾶς Ἰγὼς ὀρετὼς ἔχει, ἐζὧν αἱ πελεια|,σοφίας γνοµένης. uera. τας Φυσυιᾶς οιό ἡ σοφία, εἴτω πελειοιτω 9η, ἡ τῶν φυσικῶν ἐσῶν , σωυαἑζετωιήση ὤμφω, κὠ σωπελειᾶτας " ἡ «πολα(βοῦσο ἡ έπερα, τὸ) ἑτερω» ἐτελείὠσεν. ὅλως 20 ἡ Φυσικὴ ᾱρετή, καὶ ὄμμω ὣπελες Wgd 119 (B εχει, Xo] a δοχαὶ τὸ «Aag ὠμφοτίραις ὠφ ὧν εχοµε- i

PLOTINI ENNEAD. I

A densexaéctam in iis diligentiam. - deseen

-

PAR Sigiturhec eft honoranda. Habet enim phil ofophiaalias infuper facultates:nempenaturam etiam fpeculatur, auxilium à dialectica fumens; quemadmodum etiam arithz meticaceterzartesvtuntur: ipfa vero principia propiüs trahit à dialectica. Facultas quoq; demoribus fimiliter contemplatur quide inde: adiungitvero habitus, exercitationéfque, à quibus habitus ipfi proficifcuntur. Rationaz les quoquevirtutes habent habitus, & tanquá propria iam, quz inde ducunt. etenim cum materia habent plurima. Et ali quidem vira tutes ratiocinationes habentin paífionibus propriis atque infuper actionibus. Prudentia vero eftprecipua ratiocinatio quzdam, & circa magis vniuerfaleverfatur. confiderat etiam nunquidin prefentia cohibendum fitabftinedümque*an in pofterum^an omnino melius aliud? & quz viciffim confequantur,quz non, animaduertir. D'iale&tica vero, & fapientia etiam vniuerfali ,immaterialiq: ratione omnia in vfum prudentiz profert. Átvtrum poffint inferiora effe fine dialectica atquefapientia, queri poteícforté admodum imp erfecté: fieri veró poteft , vt abíque iis ita fitlapiensatque dialecticus. Vel non vtique fic contingit, ied vel prius, vel fimul coalefcunt.Et forté aliquis naturales virtutes habebit, ex quibus & perte-

- y AMerapby[ica das vegnlas ceteris facul tatibus, 3415 fpecutatiuis] ium mordalibus: atque fe ne Ma e fci feno funt, £r morer siis

irzperfetii.

&z fiunt, adhibita videlicet fapientia. Poft na-

rurales ergo S deinde mores perficit,vel potius exi entibus naturalibus co creícüt iam ambo, fimülque tandem perficiütur. Aut forfan anticipans altera alteram perficit. Omnino enim naturalis virtus imperfe&um habet oculum, atque morem : & principia plurimüm ab iis que habemus vtrifque contingunt.

M. A R' S LbLII T —TICITI IN

LIBR. VM DE EUEiEbIGldgeMT-E ARGVMENTVM

SVMMA TOTIVS LIBRI Beatus eft qui fola mente viuit.

rael

er 18V M defelicitateab ea fententiain qua omnes confentiunt,exorditur.Felicitatem [ane omnes 5 effe bene viuere predicant. Quoniam verà quid vita fit, && quid bunum provftus ignorant : ideo quos 27 ties definiunt bene viuere, toties errare coguntur. Ouorum errores Plotinus in primo, cz fecundolis à Dri capite deprebendit: nos videlicet admonens , vt ab ipfa definitione difbutationgs initium facias «ης. Itaque intertio libri capite vitam , «y bonum, felicitatémque defcribit. In quarto dubitationes

NE obtcit atque aluit: querens vtrum bomini beata competat vita.Item qua ratione rurfus vtrum impediri queat: in2

terea fignificans impediri mom poffe. In fequentibus deinde capitibus fimiles queflioues adducit, ac denique Joluit : ex: omuibus videlicet comprobans ewm duntaxat e[fe beatum, qui [ula mente viueus totus iam fit inielleéfus ,nulla ex re alia pendens, quam ex intelle&u diuino, ipfod, bono veri omniu principio atque fene. Hoclibri totius ejl infHitutü.

Varie opiniones, quid fit beneviuere.

] rimum itaquecaput perambages ver[at eos, quiignorantes quid ipfa vita fit, quid ipfum bonum, bene viuere interim definire contendunt, dicentes videlicet: Bene viuere ef vitam [me impedimento tranfigere: item bene fe ba bere: ο opua perficere: preterea finer con[equi ab appetitumaturaliter exoptatum z debinc tranquill2 viuere: denique fecundum naturam viuere. In bis itaque omnibus eà deducit vere definitionis ignaros, vt abictlifz famis quibu[que bestiolis, imà etiam plantis diuinum Datitudinà danum concedere compellantur, ez quibus wiui-

mum ine[L vite felicitatem, id eft [ummnm vite tribuere.

Sicutin primo,fic in fecundo falfas opiniones agitat, & ex eis veri aliquid eligit;in quo nota de fenfu in animalibus atque plantis.

H IN