Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi
v
.
ew pid] Ἑλωστούτου ὃν γλῤας εἶναι άλλα κρεί]-
κ. Nec
τονα πούτων ἁπάώντωνἡ ar à Ίμιον act) e οἶμαεἔζειν αὐπρὺς λέγεω. ἀλλ᾽ Emi μεν έως eX T AS jJ A, LL. ina αν zn xpeialcya dU omoi Φύσιν Ἐ περισγιω. σα £a Tc) C3 x0 οι εἶναι 2mp µένειν ἐθέλεσιν, Ἅστοpac exam Unt τὸ ο ὅιν ροἷφο υνοιῖ ἐφι τότω A HMER z9 λέγωμεν ἐξ Ἄρχῃης. όποτε τὸ ἄθοο]μονέν ὑσελαμ[β αβομεν εἶναι.πέεμενοι δὴ τὸ ἄ0δαεμονῶῖν ὂν ζῶῇ, εἶ μὲν συγώνυµον τὸ ζ ἐποιώμερι, σῶσι μὲν οὐ τεῖς ἆωσιν ἀπέδομεν δεκ]εκοῖς «Ὀδλαιμονίοι εἶνωε,όῦ 3 ζ15 οὐεργείο Cxdta, oig qup le) c) A x Παθτον, Bem pina δεκδκιὼ πόντο ζω εἶναι. ἐκ αλ) ῷ μεν λογxa έδωμεν διώααζ πῦτο, τῷ 6 ἀλόγω Gy. sh. ζωη 93 LÀ 1à xowov, 0 d'exiexov € ai. I và Od capio iy £ue ey yeu emp Cn Qu dyi T0 & 2 aqovety ὑππεχεν.ὄλεν οἶμωιαὲ οἱ ὃν λογν33 ζωῇ λέγοντες το «Ὀδα]μονέν γήνεῶρη, ἓκ Cy T7 κοιν ζωῇ ζθέντες,ήγνώησαν τὸ «0 δα|μονειν σε Quay Um paeyci. iom?) τ λορακὴν do yayuiv, vtto A 97] Dd ouuovías oui eoe o| , nat" κάώζουτο ο) λέγει ἀλλὰ τὸ ὑσοκάμενον αὐτοῖς, λογική En um "epi 39 τὸ ὅλον πουτο ἡ & du povias cusicoemm, ὧσε περὶ ὤλλο εἶδος ζωης. λέγω 3 ἔχ ὡς ὠὐτιδηρημένον τῷ λόγω, ἀλλ ὡς ἡμείο Φαμὲν.πεότερον, τὸ Ἄ ὕσερον εἶναι. πολAag s γούνω TS Qm Aeyopévms C T diapogoo ἐχάσης κ τὸ πρῶίᾳ, οὐ προ} eepezte G 9μονύμως E du λεμόειώλλωςμε ὅ p ὤλλως ἃ ζ λόγου: πεωνότην, E ἅμυ Ῥότ 3 ο) Φορ) ἐχόντων, ἀνάλογόν δηλονόζ καὶ v0 dU. C e εέσωλον ἄλλο ἄλλε,δηλονόή, τὸ ό2 ὧς ἔἴδωλον ὦ 0. εἰ οἳ ὅτω ἄλων ὑπάρχει τὸ ζ10 (πύτο δέεσιν ὃ md evi v8 (L2 doeet và ὄσδαιμονᾶν) µόνω α) τῷ aa CA T0402 ajAR no τοῖς 871 T0 Go160y T2 OV TO οἱ ζωή. 1 πελε(θ» Quir rm a) Se tmwerov vo vyaiv dgaret gd ὤλλο τὸ ὑποκείμενον ὠλλαχό«)εν γεόµενον παρέξει αὖτο εὐ ὠρσθώ εἶναι. ή} τῇ πα-
Acto Cai ὦ) προσ ηῥοιτο,εῖοτο Ῥρίση εἶναι-εῖ δέ
ᾗς τ 5 ὠρο ου φύση ἐρέε, οἰκέίοο μὲν ὁ λόγος "py s plo τὸ ολον, ἀλλα το ονυπώρχιον ζιτουμεν.ὅὅ 3 ἡ τελεία Cart, 2&0 x, όντως, ον ἐκείνη τη νοερω φύσά. à, dis Gt ὤλλαι ἀτελεῖς, λυδάλμωτω ζωῃοὸ 2 3Ad06,2d6 κωθαρῶς, ὃς μμῶλλον (toca ἠτούνωντίογ, πολλάκις μεν ips «)a6 vuv ) Aegtod a qui] putos rmi ἕως QUI TTA TOL T2 ζωα expe apxjis 5, μὴ donans 9) τὸ ὤλλα ζη, adn T apxivyr ay oTIV (uy: T TENA mI" 2L y 0H. EN μὲν gy Ὑτελείων ζωήν έχφν οἶόσε a Üparms; 2 a) amyauc qm T4 Ex τ ζωάῤ, 4d cu uy pelqobciqiplis ens Hic Dloiqn εἰ µη, e» eoie od ὧκς το 02 α/μονεν θεῖτο, εἰ ὂν ἐκεώοια µόνοις ἡ πιαύτη ζωη, ἐπτειδὴ πεύιω κό] ὃν αὐθρώποις Φωμει εἶναι το σΌςαιμιονεῖν
ο πε πιο λα πα ο ας
- 4 di componütur: neque ommnino huius generis
effe,fed horum omnium przttátiffimam: alios quin quomodo lit veneranda , illos. affiznare poffe non arbitror. Át vero hi quide quouíque naturam his 1nueniant meliore, circa quz nüc immorantur,permittendi funtibi trshere mo ras ybicunque libuerit; ambigentes quidnam fit bene viuere; quibus inefle potet, & quo pa-
: : ind 111 &o, &in quibus norum valeat reperiri.
in vita cóftituamüs, fi viuere vniuocü putare; mus,omnib? animalibus felicitatis facujtatem tribueremus.D
nali quide facultate huius cócederemus, tra- ,, |,
tionali vero nequaqua.Vita enum efset. ipfum D eise
comune,quod quide eiufdé capax ad bestitu. &», id eff a5 C dine coniequendá eíse deberet: fiquidé in vita '/2v^4pinf
quadá beatitudo cófifteret. Quapropter & qui 27^ &*^tre in vitarationali beat:tudine fieri dicür, non in comuni vita ponétes,non fatis,vt arbitror, aduertunt,fefelicitatem ponere non efse vitam. Qualitaté vero rationale potentia; circa quam felicitas confittit dicere cópellentur. at fubiez &ü apud eos vita rationalis exiítit: nam circa totü hocfelic.tas ipía verfatur: quamoóbré circaaliá vite fpecié ponenda videtur. Dico auté
D nontanquam aliz fpecies aduerfusratione die
Ítinguantur ex equo, fed quemadmodii dice-
. recofueuimus: hoc quidé prius,illud vero poe fterius efse. Cum igitur multifariam vita dica: tur, differentiafque habeat fecüdüm primaatque fecunda, & deinceps : & viuere 2quiuoca ratione dicatur; aliter quidé de plátajalitervez rode bruto:& plenitudineatq; exiguitate di£ ferentia habeat, certé proportione quadá anaz logica,tam beneviuere, quàm viuere de his o»
E mnibus dicitur. Atque i alterum viuensviue-
tis alterius fimulachru etbfimiliter & alter bes neyiuendi habitus;alterius bene viuendi fimu lachrum iudicari debet;fin auté cuicunque fatis adeft yiuere,hocaute eft,quod nuila ex par teàvita deficit, felicitas cópetir, certé foli fufz ficienter viuéti felicitas aderit. huic.n. adeft 8 optimü:fiquidéin ipfo enti ordine optiiuin eit quod vere eft in vita, ipfaque e[tvita perfe&a, Sic.n.neq; aduentitiü erit ipfum bonü:neF quealiud quicquà aliunde adueniés efficiet,vt fubiectü collocetur 1n bono. Quid.n.perfecte vite ad hocvt optima fit, eft addendü ? Siquis vero ipfam boni naturá dicataddédá, proprius uide fermo nobis erit; neque tamen caufain, £d quod ineft nobis inquirimus. Sepe quidé, di&u eft;perfectá,veramque vitá in illa intelle&uali natura vigere: alias vero imperfectas efz fe,viteque imagines,neque perfeété viuere ne que pureé:rurfus neque vitas magis efse quàm
We «με ρα ΓΗ nop vitas.Et nàc fummatim diéctü fuerit, quaz
Homo poseff
tenus omnia viuétia ex vrio princi 10 viuunt, vitdbeatalaf
nequealia eque vruüt;necelsario σαι plum /egsi» quate
viuendi principiü primá vitá pfe&tionéq; efse. 7" pd
SLigitur homo poteftvitam perfe&am haz ^77. "7 /e-
ν ) Tie 618) guiüdac bere;certé homo hanc habens eft beatus : alio
JEAN S τς : Gn toturas quin diis tancum feliciratem attribuemus, fi nimus fiar
folis eifimodi adeít vita. Quoniam veró fatemur hominibus quoque pofse inefse feliciratem: electus;
"4
Es Md EO RR SER. E - Sieade ratíg
NOS veroabinitio reíumamus, quidnam se. grad£j- p. felicitate exiftimemus.Protecto ctum felicitate ?»e.— per/ea iT &ione viuerent ommiz,
σα, 3 ᾽ golf et omnia caute viuere actuilla opina- 7e» yizore:
remur,quibus vnu ideinque adefset; cuius ani 2»i« viis imalia omnia naturaliter capacia efsevaleant. 2/2 e£ ipfe is
z "t (- : - τα !e£fas. ipn Neq; fic rein huiufmodi partiremur, ycratioz κ : aliis sui TI-