Quaestionum paroemiographicarum capita selecta

plicationem meliorem duxerit, eam quoque addere potuerit. Eo factum est, ut multa Demoniana iis quoque locis legantur, übi Demonis continuum non est agmen. Nec difficile est explicare cur Demonis nomen in plurimis proverbiis turbae illius non insit. Perlustres veterum paroemiograpborum certa vestigia. Sunt enim; Clearcbi I 6, 12 (e proverbiorum collectione) Chrysippi I 77, 83, 85, 88 II 97 111 4, 5 Aristidis I 63, 65, 67, 69. Y. infra p. 17 sq. Yides igitur auctores e quibus proverbium petitum est omnino raro esse laudatos, nec nurum. Nam Didymus, cum plura eiusdem paroemiographi proverbia excerpserit et continuam seriem adornaverit, num debuit in unoquoque proverbio auctoris nomen iterare? Idem fecit Didymus quod viri docti nunc faciunt, cum e. g. apparatum criticum ad textum quendam componunt: nam minoris momenti codices semper iterant, eum autem codicem, quo unice usi sunt, semel tantum nominant. Demonis nomen ipsum memorare potuit Didymus cum Demonem refutavit vel omnino variam sententiam eius addidit. De bac re facile tibi persuadebis si banc inspexeris tabulam.

9

Proverbia ubi in Zenob. 1. Il Demonis nomen laudatur. Proverbia ubi in Zenob. 1. II Demonis nomen non laudatur. Mill. Et 6 eùysvéaTepoç KóSpou Mill. II 1 tòv KoXocpcùva Ixéìhjxev II 2 où5’ èvrôç Itópoù II 3 Aoxpol iàç auvS-vjxag II 4 xai ocpdxeXoi xoioùatv &zé6 Xei av h II 5 pàXXov 6 <E>p6f; II 8 xaûvioç spœç X D II 9 (&)nav?F ôpota xai 'Poc3 Scûtuç 7) xa Xr\ CS S II 10 tò Ilàpvou axacpESiov o II 11 xùpjteiç xaxtBv . £3 Il 13 tò 'IxTiàpxou TSlX‘OV g II lo eppoupeìv r; uXouxeìv II 17 6 Kpr/ç tyjv S-aXarrav II 18 ô StxsXôç TYjv 9-aXaaaav fcc CD II 19 ’Attixòj eiç Xipéva II 20 0àaoç àyaS-fflv II 21 £X7)Tl SuXoaiÙVTOÇ sùpuXMptY) II 23 pia Mûxovoç.