RTV Teorija i praksa

jedne indeksne jedinice u poređenju sa tekstovima odgovarajućeg TV studija: RB = 4,1, a TVB = 2,7). Pored toga, tekstovi iz pojedinačnih studija TV uzorka u pogledu indeksa ponavljanja reči vrlo su ujednačeni, što nije slučaj sa tekstovima radijskog uzorka. Zatim, indeksi ponavljanja po vrstama reči, takođe, pokazuju značajne razlike u oba uzorka. Prvo, u R uzorku znatno je manji indeks ponavljanja situacionih reči (zamenica i rečci), svega 2,5 prema 5,0 u TV uzorku. Indeks ponavljanja zamenica, npr. u TV uzorku, za skoro tri indeksne jedinice je veći nego u R uzorku. S druge strane, u R uzorku viši je indeks ponavljanja gnomskih reči i to kod svih pojedinačnih grupa. Drugo, dok se u TV uzorku najmanje ponavljaju imenice (3,2), a najviše glagoli (3,9), u R uzorku najmanje se ponavljaju pridevi (3,8), a najviše prilozi (6,6 što je za tri indeksne jedinice više od ponavljanja priloga u TV uzorku). Gramatičke reči imaju najviši indeks ponavljanja u oba uzorka, ali je on za predloge veći u TV (17,1 prema 15,4 u R; frekvencijski rečnik pokazuje da se radi o pet istih predloga), a za veznike u R uzorku. Uz to, indeks ponavljanja veznika u R uzorku veći je za gotovo deset indeksnih jedinica u poređenju sa TV uzorkom (26,5 prema 16,7). Svi ovi podaci pokazuju da se jezik MI koji se emituju putem R i TV odlikuje vrlo ograničenim brojem leksema koje se često ponavljaju. Prema tome, glavna odlika ovog tipa informativnih tekstova jeste relativno zatvoren i vrlo stereotipan jezik. Uz to, u analiziranom uzorku R MI leksičkisu siromašniji od TV, iako bi se moglo očekivati upravo obrnuto s obzirom na to da je jezik osnovno sredstvo prenošenja informacija u komunikaciji putem R (kada se radi o informativno-političkim emisijama) dok se u komunikaciji putem TV znatan deo informacija može preneti i vizuelnim sredstvima (slikom, grafikonom). Neki autori, međutim, posebno naglašavaju da jezik na R i na TV mora, za razliku od nekih drugih vidova jezičkog ispoljavanja, u nešto višem procentu biti redundantan, kako bi se osigurao prijem informacije [Škarić, 1988:220], Kako se prilikom saopštavanja MI