Školski list

292

Нбб изврсност повдиних наученика и вештака и нбиових ремека, него степен изображенн, што га има маса народа у свом обртаго са светом показув вредност и достоннство, кое кои народ међу осталима на свету народима има и заслужуе. Од Н&ГОВИХ основних школа дае се увек на сигурно заклгочити на степен н&говог изображена. 0 предавашо науке христилнске у основнои школи. (Од Пае Ннковића свештеника у Срб. Итебего.) Основне школе главни е задатак, да васпита светоЛ дркви добре и валане христиане. Решен& овога задатка тиче се душепопечителн, кои у школи извршуе катихетску дужност тако исто, као што се тиче и самога са декретом снабдћвенога учителл. Душепопечителв обвезан е по високоме позиву свом, да обучи народ истинама вере христианске; ер доиста само н4га тичу се божественога искупителл и учитела тешке оне речи: „Шедше научите вса азвжи;" — а васпитателго народа или учителго припада по самоме имену н$говом том у део катихетска дужност, нити мбже он ту себи одтуђити; ер прави васпитателБ, прави е отац деце, кон су му поверена да се за нбих брине; и ако се неуморно труди, да задане благословима свете вере и благодетнима наукама н&нима мекане и неоскврнЗше груди, заиста е онда подобан самоме душепопечителго у ономе месту, камо га е благи промисао определио. Издавна призната 6 Лстина.та, да децу у школи не треба само учити, но и васпитати. А да се ова двоака целв постигне, нуждно е да се споразуму своПски они, кои се у двонкоме томе смислу око деце труде. Сам е Бог тако наредио, да су родителви први и природни васпитателБи деце. То 6 истина додуше; но испушшаго ли они таИ велеважни позвв своб? поред сваке добре вол 1 ! 1 могу ли они често задоста да му одговоре? А зар не примечавамо често на жалост нашу, да су ладна она прса за веру, из коих би требало да изв&ру добротворни и топли зраци н&- ' ви? па зар невидимо и то, где помодно васпитанЈ мутно