SRĐ

GARIBALDI I NJEGOVO DOBA

1087

ćim ili manjim razmaeima. Razmišljajući o udesu, nevolji svoje domovine, budio se u njemu pjesnicki zanos i pjevaše o Italiji:

Ovako poput Garibaldija naricahu svi patrijoti od Danta do Carduccija, jer ne viđahu domovinu onakovu, kakovu su je sanjali. Svakome su poznati oni vatreni stihovi slavnoga Oarduccija, koji motreći duboku trulež, te mu bijaše okužila narod, od Boga prosi da se s mora i kopna preliju na njegovu domovinu barbarske horde, i tako nestane s lica zemaljskoga onog naroda : Sgombra di te la sacra terra ; o in fonđo Putrida giaci dal tuo morbo sfatta, E i vanti.posa e la superbia matta Favola al mondo. Oh poi ch' avverso e il fato ed a noi giova L' obblio perenne e i gravi pesi e 1' onte, Rompa su d' oltre mare e d' oltre monte Barbarie nova ! Frughin de gli avi ne le tombe sante Con le spađe ne' figli insanguinate E ealpestin le sacre al vento date Ossa di Dante. 2 Međutim stade Garibaldi-ja sve više mučiti želja da se povrati u Italiju. Ozlovoljen postupanjem vlade u Montevideo, te stvaraše zapreka njegovu odlasku, postade zamišljen, razdražljiv, mučaljiv. Cesto govoraše svojim drugovima, da će oni doći u Italiju, kad već sve bude dovršeno. Garibaldi bijaše vo1 Ja bih je hotio opustjelu, njene dvore razorene, i s vrha Alapa volio vidjeti da gore nje gradovi i posmatrati ih porugljivim posmjehom, nego vidjeti je da strašljiva pod batinom Vanđalca, na sablazan naroda ludo zaniječe svoj ponosni udes ! 3 Napusti osveštenu zemlju, ili u dnu smradan ležiš uništen svojom bolesti i pusti ponos i mahnitu oholost . Porugo svijeta. Ah, kad je protivan udes i nama na uhar i teške terete i sramotu neka utamani nova varvarska najezđa s mora i s brda, neka u svete grobove djeđova premeću mačevima okrvavljenim u sinovima i gaze osveštene Danteove mošti pobaeane da ih nosi vjetar.

Io la vorrei deserta, I suoi palazzi infranti, Ed io de 1' Alpi a 1' erta Le sue citta fumaitfi Scorgerc e con sardonico Sorriso contemplar,

Pria che veđerla trepida

De le nazioni scanđalo II suo destin superbo Stolido rinnegar ! 1

Sotto il baston d' un vandalo