Topola

229

&B војега je провзашла жудна љубав, или крилати Ерот, као што веле сесници. Еротова је снажва моћ разрешила унутрашњу препирку и борбу твари, те спојила једно с другам у љубави, док вода и земља и небо и људи и богови не взађоше у засебвим облицима аз врзла природе, што све зачиве, као деца љубави“ . . . ,Е па тако би дакде Ерот био прабиће", рече Сократ, пошавши за час за фзлософом, који је залутао био у аатчовечне крајеве; „ади ја сзм од тебе, Анаксагора, чуо, да је прво и вајвзше. Зар је и Ерот, свемогући ум и љубав, родиља свега. једно те исто?“ „Лако може бити“, одврахи Анаксагора, „да су једзо и по најунутарњијем свом основу и да теже за истом цела vovg, у М свесно а Ерот, љубав слепо“ . . . „Онда бк ето најед&ред било раздожено“, повиане Созрат, „шта то значи, кад се говори о слеаоћи милоште, о веззним очима ЕротовимAso сам те добро разумео, Аааксагора, то Ерот нвје ништа друго, везанпм о ч и ма“... „Па добро, узни де тако, ако ти се тако сввди“ рече Аааксагора смешећи се. „Сад гледај само, Азаксагора“, настави Сократ, „кзко си меее и овог мдадића, сипа Милићанину Аксијоху, одвео са правог нам предмета тиме, што си нас дагао у највише виси-