Topola

consecro, 1. [sacroj 1) po svetiti, c. totam Siciliam Cereri; Gracchi bona; c. origines suas, sam za se kažem, da sam božanskoga koljena, utilitas artis deorum inventioni consecrata = izum umjetnosti pripisivao se radi koristi bogovima ; c. caput alcjs , kao žrtvu smrti koga posvetiti = prokleti ga; c. veterem Carthaginem, za sveto zemljište proglasiti (na kojem se ne smije graditi); tp. c. se patriae, žrtvovati se za d., posvetiti se d.; qui certis quibusdam sententiis addicti et quasi consecrati sunt, posvećeni =hezuvjetno odani. 2) za boga koga proglasiti, medu bogove uvrstiti, Liberum, beluas; -}- Olympiadem immortalitati; lp. o slavi, učiniti besmrtnim, ovjekovječiti, cujus ingenii magnitudo Platonis memoria et literis consecrata; amplissimis monumentis c. memoriam nominis sui. consectarius, adj. [consector] (rijetko) dosljedan, što logički iz čega slijedi; supst. -ia, onim, n. po sijeci, zaključci. consectatio, onis, /. [consector] teženje na što, nastojanje oko č., concinnitatis, consectatrix, icis,/, [consector] pristalica, prijateljica, voluptatis, jednom Cio. off. 3, 33, 117. consectio, onis,/. [couseco] istjecanje. oon-sector, rtep. 1. 1) pristajati za kim ili čim; slijediti, pratiti, tražiti, alqm, Coni.; c. rivulos; tp. c. verba, držati se riječi; c. plura (u govoru) izbrojiti; c. alqd imitando, nasljedovati, povesti se za čim; opes; vitlam do industria. 2) progoniti, ići za kini u potjeru, tjerati, hostes, alqm clamoribus; (Cnei, u Oie.) alqm per speciem simultatis; -f-alqm stricto gladio; pregn. dostići, alqm; naves. consSeutio, onis, /. [consequor] posljedak, posljedica, a) kao l. t. u filoz. govoru, ipsa detractio molestiae consecutionem voluptatis affert, uvodit će radošću na posljetku; također posljedak, zaključak, b) n retorici, pravo pored anj e, verborum, eon-seneseo, senui, 3. 1) * ] starjeti; * o slvarma, haud ulia carina c. 2) u zlu sin. : osla rj eti, ot upje t i, o n emoćat i, malaksati, ginuti, napose: gubiti politički ugled, moć, maerore et lacrimis c. ; in exsilio; ad Vejos; circa Casilinum; animum quoque patris consenuisse in affecto corpore; consenescunt vires atque deficiunt; veteres leges ipsa vetustate, consensio, onis,/. [consentio] suglasje, sloga, sklad, gentium; universae Galliae c. (jednoglasan zaključak) libertatis vindicandae; u zlu sm., c. scelerata, o uroti; konkr. = urotii i c i.

consensus, us, m. podu davanje, suglasje, sloga, sklad, omnium; attentatae defectionis pristajanje to itd.; abi. consensu, adverb., jednoglasnim zaključkom, jednodušno; tp. naturae quasi concentus atque c. consentaneus, adj. [consentio] složan, pristao, primjeren, cmn alqua re ili alcuirei, alcui; c. sibi est, dosljedan. Cesto impers. consentaneum est, prirodno , na ravno , razborito, dolično, s ut, Plaut.; s acc. c. inf, supst. consentanea, orum, n. dolične prilike. Cio. de. or. 2, 40, 170. Consentia, ae, f. Konsencija, glavni grmi brutijski. Odatle Consentini, orum, m. Konsenćani. con-sentio, sensi, sensum, 4. 1) sudarati se, podudarati se, slagati se, jednoglasno tvrditi, zaključiti, odlučiti, de alqa re, c. cum alqo, de alqa re cum alqo; in alqa re, (Liv.) in alqd, (Just.) in Aridaeum regem, jednoglasno izabrati, složiti se u . .; ad rem publicam conservandam; * studiis, naslađivati se; c. ut; s inf.; consensum est (u starinskoj formuli) ut; senatus c. bellum, glasuje također za rat, odluči r.; c. šibi = biti dosljedan; supst. consentiens, jedne m i s l i, jedu e 6 u di, simplicem praeterea et communem et consentientem, id est, qui rebus eisdem moveatur, eligi par est; u zlu sm.: udružiti. se, r otiti se, ad urbem incendendam; contra alqm. belli faciendi causa; apsol. 2) o stvarma, po d ud a rati se, slagati se, slcln d at i se, alcui rei; cum alqa re; inter se; sibi; * utrumque nostrum incredibili modo c. astrum, con-sepio gl. consaepio. consequens, tis, adj. [partio, od consequor] ~slijede6i“ 1) razuman, primjeren, prikladan; odatle o. est , prirodno je, c. est, ut scnbas. 2) logički: dosljedan, hoc probato c. esse, beatam vitam virtute esse contentam, et quomodo hoc sit consequens illi, sio illud huic, ut etc.; supst. consequens, tis, n. izvod, zaključak, pl. consequentia, consequentia, ae, f. (rijetko) (primjeren) posljedak, eventorum, Cie. de dio. i, 56, 128. con-seqnor, ciitus, sum, dep. 3. 1) slijedom slijediti, (uzastopce) ići za kim, pratiti, nastati iza čega, a) uopće, alqm; aps.Gom.; comitibus non consecutis, b) po vremenu ili po dobi slijediti iza, nastati nakon, calqm aetate = biti mlađi; has tam prosperas res consecuta est subita mutatio; annus, qui consequitur; silentium ost consecutum; mors brevi consecuta est. c) progoniti, tjerati, alqm, f apsol. d) nasljedovati koga, alqm, eum morem; alcjs sententiam, pristati uza m.; mediam consilii viam, e) slijedit i kao uči-

234

consecro—consequor