Topola

plebs regia praeda; c. eo scelere, b) sezati, graničiti, međašiti, fines Arvernorum, pons ripas; milites, trabes inter se c., stoje jedna do druge, acies vallum, stoji do itd.; tp. alqm, propinquitate c.; * c. deos propius, sgospodom (t. j. s Meoenatom i s Augustom) prijateljovati. c) dostići, doseći cilj, stići, * Italiam, * metam; * auras, na zrak doći; * hiemem, do zimskih zvijezda (o suncu); hostem ferro, Liv.; avem ferro, Verg.; tp., postići, naći, animus naturam sui similem contigit et agnovit, Cio. Tuso. 1, 19, 43. 11. intranz.'ponajviše impers.: dogoditi se, slučiti se, desiti se, zadesiti, snaći, volo hoc oratori contingat, ut; idem (emori) c. adolescentibus adversante natura; contigit alcui, ut; * -J- s inf.; jednom s ivf., Cie. p. Arch. 8, 4. s potanjom razlikom od e. ut; hanc mihi expetivi, contigit, Ter. ; id cum contigit. 2. * con-tingo (ili -guo), 3. p dkv asiti, poškropiti, c. lac parco sale, posoliti. continuatio, onis, f. [continuo] upr. nastavljanje. 1) neprekidnost, neprestanost, c. imbrium, nepi'estane kiše, \ laborum; in quibus peragendis c. (neprekinuta djelatnost, neumornost) ipsa efficacissima esset, neprekinuta sveza, suvislo st, causarum; u retorici sa i bez verborum, perijod. 1. continuo, 1. [continuus] priključiti, nanizali. 1) u prostoru: svezati sa, sklopiti, sj e dini ti, aer mari continuatus; continuantur aedificia moenibus, grade se do zidova; c. domos, nizati kuću do kuće, fundos, zemljište zaokružiti, (arondovati); verba = sastaviti, poredati u perijod. 2) u vremenu: nastaviti bez prekida, jedno iza drugoga, bellum, militiam; iter die et nocte; discordia continuatur paci, nastaje iza itd.; (Tao.) c. diem noctemque potando, dan i noć prepijančovati ; * dapes, donositi jelo za jelom. Napose a) c. magistratum, bez prekinuća, službu nastaviti, ostati i nadalje u službi, b) c. alcui (consulibus) magistratum, (o narodu ili o senatu), produljiti službu još na godinu dana; -]- imperia. 2. continuo, adv. [continuus] „bez prekida“ odmah zatim, um ah, ignis in aquam conjectus c. exstinguitur. Zato znači Često logički pjosljedak iz kojega čina, vazda s negacijom ili u negativnom pitanju (na koje se očekuje niječan odgovor), ne odmah, zato ne umah, dali odmah? continuus, adj. [contineo] 1) u prostoru: svezan; neprestan, neprekinut, continua (aedificia); translationes; \ agri; * Leucada continuam veteres habuere coloni, koja se drži

kopna; (oratio) continua, sambtvor, Quint.; o Ijudma: (Tao.) c. principi, pristalica. 2) u vremenu : slij e dedi jedan za drugi m, neprekidan , neprestan, anni, dies, regna, dimicatio, incommoda; (Tao.) continuus et saevus accusandis reis Suilius, neprestan i bijesan tužitelj. contio, (ne volja concio), onis,/. (stegnuto iz conventio?) 1) skupština naroda ili vojnika, u Rimu, napose narodna skup ština sazvana, da se vijeća o zakonskim osnovama i o izborima, habere, convocare contionem, convocare populum in, ad contionem; prodire in contionem ; pro contione dicere, suadere ac dissuadere; in contionem ascendere, escendere, u narodnu skupštinu i to na govornicu stupiti. 2) govor pred skupljenim narodom ili pred vojskom, contionem habere, apud milites, graves c. in Caesarem habere; dare alcui c., dopustiti, da smij e progovoriti narodu. contionabundus [contionar], pred svij etom, javno g ovor eoi, i s. aco. haec. contionalis i contionarius, adj. [contio] skupštinski, contionalis prope clamor; c. senex, optrka, (koji skupštine oblijeće i narod buni) stari rovar, contionarius populus, contionator, oris, m. [contionor] pučki govornik, u zlu sm.; mutljivao, bunđžija, demagog, jednom Cio. Cat. 4,5, 9. contionor, 1. [contio] 1) u skupštini govoriti, i s aoo. haec, s aco. o. inf. 2) uopće: javno pred svijetom govoriti. 3) sakupiti se, sakupljen biti, Liv. 39, 16. contiuncula, ae, f. [dem. od contio] 1) skupštinica, u pl. 2) kratak govor narodu. con-tolio, 3. mjesto confero, što gl.; c., gradum, poći, otići, jednom Plaut. Aut. 5. 6. con-tBnat, impers. 1. (silno) grmi, jednom Plaut. Amph. 5. 1, 42. eon-torcpieo, t6rsi, tortum, 2. l) vrtjeli, okrenuti, okretati, obrnuti, obrtati, c.membra; omnes in alium cursum; * proram laevas ad undas; tp. ad severitatem, ad remissionem animi, navratiti na itd.; deinde contorquent et ita concludunt, stvar drugamo zakrenuitd. 2) mahati, zamahati, zavitlati dim, baciti, pustiti, zabosti, -( telum in eum; -j- pilum viribus contortum; * hasta viribus contorta; * hastam in latus c.; trop. o živu, uznositu, krepku govoru, quae verba contorquet! fulmina illa (so. verborum) numeris contorta ferrentur; f longas periodos uno spiritu c., sipati. contorte, adv. s komp. [contortus] zdsukano, zdmr š eno, dicere; contortius concludi.

245

contingo—contorte