Vojin

0 маневрама уопште

91

ометрискогг, реда коме се наопако привикао — мисли : е т о с у н а с т> в е ћ т. н а д н ч а л и н е п р и а т елби . Нт.му се онда чини, да е нередт. вект, настао, а ОФидиру, да е маса свомт, растроенго ближе, но е пре била. „Лгодима се обично врти у мозгу, чимт. се што „догоди, чему се надали нису. Таи оишти полвт, утиче „у рату више но другде; онт, решава битке и сва „предузећа. То е, шго л иазивамг, срце човечие, „и што ме е побудило, да ово дело саставим." (Магесћа1 <1е бахе.) Отиђите у лов, и осматраите узбуђеноств лов,чеву у онаи парт,, кадт, изненада опази зверв, кого е ипакт, очекивао, — и по томт, судите, шта ће бити онде, где се изненађешо придружи или сопствена опасноств, или одговорностг, за туђу опасностг,. Ова наивећа, непрестана и општа иогрешка свиго теорил (правила) истиче одт, туда, што се никадт, ние осврћало нити на делв, нити на разлоп., нити на с-лучае, коимђ би се нрилагодит имала разиа движенл, кол се на ексерциру уче. Тако се мало но мало заборавило стварно начедо, по коме би се та движепл имала избмрати и упражнлвати; тако су она иостала и остала нразне Форме, сиособние за вежбанћ памтенн, него ли за изоГра.жеић разума, бдино упражненћ, кое би могло сећати на то начело, т. е. м е ш о в и '1' п е к з е р ц и р т, з а с в а т р и р о д а оружн у кршовитимт, нределима, већма е занемарено но иедно друго. Тимт, начиномт, ни1нта неостаде, ни традицип , ни искуство, кое би разумт.