Arhiv UNS — Listovi stranaka

i da mora da odumire. (Podvukao M. P.) I drugo, trudbenicima je potrebna ~država“, ~to jest proletarijat organizovan kao vladajuća klasa“. Kakvi su istoriski i društveni uslovi u kojima se taj problem danas postavlja? Iskustvo izgradnje socijalizma u SSSR, pored uspeha na jednoj strani, pokazalo je i dovelo do privremene afirmacije birokratizma u društvenoj praksi i teoriji pod Staljinom. Birokratizam se, kao štetna pojava današnjeg sveta, afirmirao i u znatnom delu međunarodnog radničkog pokreta. U vezi s ovim izvanredno je jačala uloga države i njenog aparata. Od opasnosti na koju su klasici marksizma-lenjinizma ukazivali, birokratizam se pretvorio u zvaničnu praksu i teoriju, a tzv. ~odumiranje države“ je odloženo, i to ~odlaganje“ je od strane StaIjina ~teoretski“ obrazloženo. Od osnovnih Lenjinovih misli da proletarijatu treba država tako uređena ~da bi mogla odmah da odumire i da mora od odumire“ (vidi gomji citat Lenjina), prešlo se na Staljinovu teoriju da država treba da jača u svim oblastima života, na teoriju o razvijanju organizatorske uloge države kao puta za punu pobedu socijalizma (i, čak, komimizma), na „teoriju" da država odumire na taj način što jača (!). Mi prisustvujemo izvanrednom jačanju države u kapitalističkim zemljama. Preuzimanje različitih funkcija u ekonomici od strane države dovelo je do toga da je država (i to stara, buržoaska država) postala neophodan sastavni deo ekonomske baze društva i u kapitalističkim zemljama. Na ovoj osnovi postignuti su izvesni privremeni uspesi kako u razvoju proizvodnih snaga ovih zemalja tako i u rešavanju raznih socijalnih problema, zašta su ranije ove zemlje, s obzirom na prirodu njihovih kapitalističkih društvenoekonomskih odnosa, bile nesposobne. Ta činjenica, takva društvena praksa, dala je povoda da se u socijaldemokratskim krugovima stvori teorija o „državi blagostanja" kao idealu socijalizma (ili slične teorije čiji je osnovni smisao isti: identifikovanje države i socijalizma), teorija koja kao jaje jajetu liči na Staljinovu teoriju o državi kao organizatoru privrede i društvenog života uopšte. Jednom rečju za ceo svet postaje karakteristično da država preuzima društvene funkcije koje ranije nije imala i nije mogla, po samoj prirodi kapitalističkih društvenoekonomskih odnosa,

POVODOM PHOGHAMA SKJ

11