Branič

КРИВИЧНО ЦРАВО

казне за прво дело. Повторавање кривичних дела, као Факат, који сведочи о нарочитој интенсивности кривичних склоности субјекта, за поетојање своје тражи, прво, да је казна за нрво кривично дело била издржана или бар да је постојала осуда дела, т. ј. да је донесена пресуда или одлука еудска; друго, потребан је иавестан одное старог и новог кривичног дела; повторно кривично дело мора бити истоветно или, бар, једнородно с првим, пошто се само при тој погодби може да иретпостави нарочита кривичност или зла воља извршиочева; ми не можемо да признамо утицај цоврата на кажњивост при иавршењу, например, први пут штампарске кривице, други пут — дела против живота Истина, спорним остаје питање о томе, чиме се одређује једнородност кривичних дела —далиједнородношћу објеката, или једнородношћу мотива. Најзад, треће по тим истим обзирима, за утицај новрата на кажњивост потребна је већа или мања блиска веза по времену ранијег и новог кривичног дела; у закону мора бити усгановљен известан рок времена, који кад истекне, ново извршено кривично дело не може имати значај поврата; рок овај може бити исти као и ошнте кривично застарење, а може се установљавати сиецијално за поврат. Све су ове погодбе, ипак, спорне у науци а тако исто, не налазе себи једнаког решења у законодавствима. Тато исто изазивају масу питања о размери увеличавања казне за поврат, о значају издржања извесног дела казне, о значају помиловања и т. н. Неки писци изјављују доета основано мишљење, да повторавање кривичних дела, ма да озбиљно и тражи да се предузму најцелисходније мере против даљег његовог развићаипак не даје никаквих основа да се отступа од обичних раз* мера казне и не сме, наравно, показивати никаква утицаја на увеличавање казпе. Такав се поглед оснива на том разлогу ; што се повторавање кривичних дела, по природи својој, ничим не одликује од први пут извршеног дела и, ако казна не показује утицај на кривца, то она сведочи само о незадовољавајућој организацији казнених мера, које нс постижу своје спсцијалне сврхе — стварање код кривца мотива, који су ггро тивни кривичном делу, и заштиту друштвене безбедности. На тај начин повторавање кривичних дела указује само на потребу, да се извргаи реФорма казне и ништа више. Ми од своје стране,|примећујемо, да је немогуће рационално решење свих ових питања на земљишту посебне анализе оних појединих мо-