Delo

П030РИШНИ ПРЕГЛЕД Прослава двадесет пете годпне рада и живота К. С. Народног поворншта. У нашој младој н малој државн, која жнвн доста несталним животом, лепо се дочекује двадесетпетогодншњица и обичнијег раднпка на ма ком пољу, а двадесет п пет година какве веће устапове прослављају се врло свечано, готово радосно. Сваки учесник такве прославе као да осећа да наша отаџбпна ипак напредује, као да види да се код нас и поред свих унутрашњпх неприлика u иромена инак иде у напред. За то свако радо учествује у таквим прославама. Позоришна нрослава долази у те велике, народне јубплеје. Али то је прослава особите врсте. У нас нема музпчке школе ннти опере; нема ни великог музичког друштва, које бп упознавало народ са свима гранама музике и гајило љубав према њој ; нема ни уметничког друштва, које бп нотпомагало сдпкарство и вајарство, а државни музеј не раснолаже великим свотама да би могао издашно помагати уметнике и образоватп велику галерију српских сликарских радова. Само се позоришна уметност јаче утврдила, те се у зграду народног позорпшта могу по мало склањати и остале уметности. Позорпшна светковина била је прослава јединог великог уметничког завода нашег, који је задобио широку нублику, нривукао себи сваког пријатеља уметности, те је учешће у тој реткој прослави било знатно. Позоришна уметност у Србији могла је стално напредовати тек онда када је пре 25 година назидао позоришну зграду српском народу кнез Мпхаило Обреновић, који ie волео све што је срнско и помагао све што ће ићи на добро његова парода. Велику захвадност мора осећатп сваки Србин нрема Кнезу Михаилу, који је за оно некодико година свога владања стигао подићи Србнји п позорпште, кад ногледа шта је урадило народно позориште за четврт века. Из депо уређеног Поменика, дедо IV 32